1. Tarihler 29:9-15

11:1-2Ta.9:31 Bkz. Giriş. 11-29. bölümler boyunca Davut’un krallığı ele alınır, ancak Krallar kitaplarından farklı bir bakış açısı vardır. Krallar kitaplarında Davut’un siyasal ve askeri zaferleri vurgulanırken, Tarihler kitaplarında Davut’un tapınağın kurulmasında ve tapınma sisteminin düzenlenmesinde oynadığı role önem verilir.

22:1-29:30 Bu bölümlerde, Tarihler kitaplarının vurgulamayı amaçladığı konular bulunur:tapınağın yapımı için yapılan hazırlıklar, kâhinlerin ve Levililer’in belirlenip onaylanması ve krallığın devredilmesi. Davut ve Süleyman’ın krallığı, geleceği bildirilen Mesih’in krallığında görülecek teokratik yönetimin birer habercisi niteliğindedir. Davut’un tapınağın inşası için temin ettiklerinin miktarı “ölçülemez” olarak tanımlanmıştır (1Ta.22:16); sürgünden dönenler de tapınağı onarırken, Davut’un bu isteğini ve adanmışlığını örnek alacaklardı.

28:1-29:30 1Kr.1-2. bölümlerle karşılaştırıldığında, Tarihler kitaplarında Davut’un krallığının sona erdiği ve Süleyman’ın tahta geçtiği sırada yaşanan olaylar aktarılırken, ihtiyarlamış Davut’un zayıflıklarından (1Kr.1:1-4), Adoniya’nın ve kralın oğullarının ayaklanmasından (1Kr.1:5-10), Süleyman’ın tahta çıkışını güvence altına almak için kurulan entrikadan (1Kr.1:11-31) veya Davut’un, oğlu Süleyman’a, kendisi öldükten sonra düşmanlarını cezalandırmasını buyurmasından (1Kr.2:1-9) hiç söz edilmez. İsrail oymaklarının bir bütün olduğu (1Kr.29:25), yöneticilerin ve halkın (1Kr.28:1-2; 1Kr.29:6-9,1Kr.29:21-25) karşılıklı desteğiyle sürdürülen, pürüzsüz ve barışçıl bir geçiş dönemi resmi çizilir. Oğlu Süleyman’ı kral olarak meshetmeye kendisi gidemediği için yerine başkalarını gönderen yatağa bağımlı bir Davut yerine (1Kr.1:32-35), törende bizzat hazır bulunan bir kral görülür (bkz. 1Ta.23:1 ve ilgili not).

29:2-9 Tapınağın yapımı için kişisel servetinden bağışta bulunan Davut, halkı da armağanlar vermeye çağırır. Musa da Buluşma Çadırı kurulacağı zaman böyle yapmıştı (Çık.25:1-8; Çık.35:4-9,Çık.35:20-29; bkz. 1Ta.28:12). Halkın her iki çağrıya da gönülden karşı lık vermesi, hem Buluşma Çadırı’na hem de tapınağa ne kadar saygı duyduklarını gösterir.

29:11-29 Davut duasında RAB’bin mutlak yetkisini ve insanın iyilik yaparken takındığı tutumun önemini vurgular. İnsanın tüm baş arıları ve sahip olduğu her şey RAB’bin sayesinde olduğu için onları RAB’be sunmak övünülecek bir şey değildir ; bu konuda övünülebilecek tek şey, kişinin bunları RAB’be gönüllü olarak, sevinçle sunması olabilir (bkz. 2Ko.9:7-9).