Yaratılış 48

48
Yakup Efrayim'le Manaşşe'yi Kutsuyor
1Bir süre sonra, “Baban hasta” diye Yusuf'a haber geldi. Yusuf iki oğlu Manaşşe'yle Efrayim'i yanına alıp yola çıktı. 2Yakup'a, “Oğlun Yusuf geliyor” diye haber verdiler. İsrail kendini toparlayıp yatağında oturdu.
3 Yusuf'a, “Her Şeye Gücü Yeten Tanrı Kenan ülkesinde, Luz'da bana görünerek beni kutsadı” dedi, 4“Bana, ‘Seni verimli kılacak, çoğaltacağım’ dedi, ‘Soyundan birçok ulus doğuracağım. Senden sonra bu ülkeyi sonsuza dek mülk olarak senin soyuna vereceğim.’
5“Ben Mısır'a gelmeden önce burada doğan iki oğlun benim sayılır. Efrayim'le Manaşşe benim için Ruben'le Şimon gibidir. 6Onlardan sonra doğacak çocuklar senin olsun. Efrayim'le Manaşşe'den onlara miras geçecek. 7 Ben Paddan'dan dönerken Rahel Kenan ülkesinde, Efrat'a varmadan yolda yanımda öldü. Çok üzüldüm, onu orada Efrat'a –Beytlehem'e– giden yolun kenarına gömdüm.”
8İsrail, Yusuf'un oğullarını görünce, “Bunlar kim?” diye sordu.
9Yusuf, “Oğullarım” diye yanıtladı, “Tanrı onları bana Mısır'da verdi.”
İsrail, “Lütfen onları yanıma getir, kutsayayım” dedi.
10İsrail'in gözleri yaşlılıktan zayıflamıştı, göremiyordu. Yusuf oğullarını onun yanına götürdü. Babası onları öpüp kucakladı.
11Sonra Yusuf'a, “Senin yüzünü göreceğimi hiç sanmıyordum” dedi, “Ama işte Tanrı bana soyunu bile gösterdi.”
12Yusuf oğullarını babasının kucağından alıp onun önünde yere kapandı. 13Sonra Efrayim'i sağına alarak İsrail'in sol eline, Manaşşe'yi soluna alarak İsrail'in sağ eline yaklaştırdı. 14İsrail ellerini çapraz olarak uzattı, sağ elini küçük olan Efrayim'in, sol elini Manaşşe'nin başına koydu. Oysa ilkin Manaşşe doğmuştu.
15Sonra Yusuf'u kutsayarak şöyle dedi:
“Atalarım İbrahim'in, İshak'ın hizmet ettiği,
Bugüne dek yaşamım boyunca bana çobanlık eden Tanrı,
16Beni bütün kötülüklerden kurtaran melek bu gençleri kutsasın!
Adım ve atalarım İbrahim'le İshak'ın adları bu gençlerle yaşasın!
Yeryüzünde çoğaldıkça çoğalsınlar.”
17Yusuf, babasının sağ elini Efrayim'in başına koyduğunu görünce, bundan hoşlanmadı. Babasının elini Efrayim'in başından kaldırıp Manaşşe'nin başına koymak istedi. 18“Baba, öyle değil” dedi, “İlkin Manaşşe doğdu. Sağ elini onun başına koy.”
19Ancak babası bunu istemedi. “Biliyorum oğlum, biliyorum” dedi, “Manaşşe de büyük bir halk olacak. Ama küçük kardeşi daha büyük bir halk olacak, soyundan birçok ulus doğacak.” 20 O gün onları kutsayarak şöyle dedi:
“İsrailliler, ‘Tanrı seni Efrayim ve Manaşşe gibi yapsın’
Diyerek sizin adınızla kutsayacaklar.”
Böylece Yakup Efrayim'i Manaşşe'nin önüne geçirdi.
21İsrail Yusuf'a, “Ben ölmek üzereyim” dedi, “Tanrı sizinle olacak. Sizi atalarınızın toprağına geri götürecek. 22Sana kardeşlerinden bir pay fazla veriyorum; onu Amorlular'dan kılıcımla, yayımla aldım.”
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

37:2-50:26 Yusuf’un öyküsü (bkz. Giriş). Bu kısımda, RAB’bin kendi kutsal halkını Kenan kültürünün etkisinde kalıp yozlaşma tehlikesinden korumak için yaptıkları anlatılır. Yusuf, İsrail halkının Tanrı’nın dünyayı kutsama görevini yerine getirmek için sıkıntı çekmesi gerektiğini öğrenecektir (bkz. Yar.50:20).
48:1-22 Yakup’un en sevdiği eşi Rahel’in ilk oğlu Yusuf ilk oğulluk mirasını alıyor.
48:3 Her Şeye Gücü Yeten Tanrı Bkz. Yar.17:1 ve Yar.35:1’e ait notlar. Luz’da Beytel’in eski adı (bkz. Yar.28:19).
48:5 iki oğlun benim sayılır Yakup bu sözüyle onları evlat ediniyor. Efrayim’le Manaşşe Manaşşe Yusuf’un ilk oğluydu (bkz. Yar.48:1; Yar.41:51). Yakup önce Efrayim’in adını söyler, çünkü ilk kutsamayı ona verecektir (Yar.48:20). benim için Ruben’le Şimon gibidir Yusuf’un ilk iki oğlu Yakup’un ilk iki oğluyla aynı konuma sahip olacaktır (Yar.35:23), hatta daha sonra onlardan üstün olacaktır. Ruben’in günahlı davranışından ötürü (bkz. Yar.35:22 ve ilgili not) ilk oğulluk hakkını Ruben yerine, Yakup’un en sevdiği oğlu (bkz. Yar.49:3-4; 1Ta.5:2), sonuç olarak da Yusuf’un iki oğlu alır (bkz. 1Ta.5:1).
48:6 onlardan sonra doğacak çocuklar senin olsun Efrayim ile Manaşşe’nin yerini alacaklardır. onlara miras geçecek Bkz. Yar.38:8 ve ilgili not; Yas.25:5-6. Böylece Yusuf’un mirası Efrayim ile Manaşşe arasında bölüştürülecek, ancak Levi (Yakup’un üçüncü oğlu; bkz. Yar.35:23) topraktan pay almayacaktır (Yşu.14:4). Dolayısıyla toprağın bölüştürüldüğü oymak sayısı aynı (on iki) kalacaktır.
48:7 Paddan’dan Paddan-Aram’dan (bkz. Yar.25:20’ye ait not). Rahel... öldü Bkz. Yar.35:16-19. Yusuf’un babası tarafından evlat edinilen Efrayim ile Manaşşe bu şekilde Rahel’in de çocukları olacaktı. Efrat’a Bkz. Yar.35:16’ya ait not.
48:10 yaşlılıktan zayıflamıştı, göremiyordu Bkz. Yar.27:1’e ait not. öpüp kucakladı Muhtemelen onları evlat edindiğinin göstergesi olarak.
48:13-20 Bkz. Elç.1:5-6’ya ait not.
48:13 Manaşşe’yi... İsrail’in sağ eline yaklaştırdı Yusuf Yakup’un, ilk oğul olan Manaşşe’yi kutsamasının uygun olacağını düşündüğü için Yakup’un sağ elini onun başına koymuştu.
48:15 Yusuf’u Efrayim ile Manaşşe’yi ifade etmek üzere bu adı kullanır. kutsayarak Babası İshak’ın onu kutsadığı gibi (Yar.27:27-29). Ataları İbrahim’in, İshak’ın hizmet ettiği Bkz. Yar.5:22; Yar.17:1’e ait notlar. çobanlık Terim, eski Ortadoğu’da halka önderlik edenleri ifade etmek için de kullanılırdı (krş. Yar.49:24; bkz. Mez.23:1 ve ilgili not).
48:16 melek Bkz. Yar.16:7’ye ait not; Yar.32:29; ayrıca bkz. Yar.32:24’e ait not.
48:19 küçük kardeşi daha büyük bir halk olacak Bkz. Yar.25:23’e ait not. İleride İsrail’de krallık dönemi başlayacak, daha sonra bu krallık ikiye bölündüğünde (İÖ 930-722) Efrayim soyu kuzeydeki en güçlü oymak olacaktır. Kuzeydeki krallık, genelde “Efrayim” olarak adlandırılacaktır (bkz. örn. Yşa.7:2,Yşa.7:5,Yşa.7:8-9; Hoş.9:13; Hoş.12:1,Hoş.12:7).
48:20 Efrayim’i Manaşşe’nin önüne geçirdi Kutsal Kitap boyunca, Tanrı’nın seçiminin genellikle insanın beklentilerinden farklı olduğu görülür (krş. Rom.9:6-13; 1Ko.1:26-31). Tanrı’nın bu seçimi, Yaratılış Kitabı’nda, Kayin ile Habil, İsmail ile İshak, Esav ile Yakup, Lea ile Rahel arasında ve burada görülür. Son olarak da Yahuda’nın önder seçilmesiyle görülecektir (1Ko.49:8-12).

Videolar

Yaratılış Girişi

Yaratılış Kitabı bize evrenin ve insanın yaratılışını, günahın ve dünyada çekilen acıların başlangıcını, Tanrı'nın insanlığa yaklaşım biçimini anlatmaktadır. Yaratılış Kitabı'nı iki ana bölüme ayırabiliriz:

1. 1-11 bölümleri, dünyanın yaratılışı ve ilk insanların öyküsüdür. Adem'le Havva'nın, Kayin'le Habil'in, Nuh'un, Tufan'ın, Babil Kulesi'nin öyküsünü içerir.
2. 12-50 bölümleri, İsrailliler'in ilk atalarının öyküsüdür. Önce imanı ve Tanrı'ya itaatiyle bilinen İbrahim'den söz eder. Bunu İbrahim'in oğlu İshak'ın, torunu Yakup'un ve Yakup'un on iki oğlunun öyküsü izler. Bunlardan Yusuf'un öyküsüyle, Yakup ve oğullarını Mısır'da yaşamaya sürükleyen olayların öyküsü özel bir yer tutar.

Kitap insanın öyküsünü anlatmakla birlikte konunun odağında Tanrı vardır. Her şeyi yaratan, günahlıyı yargılayıp cezalandıran, halkına yardım ve öncülük eden hep O'dur. Kitap Tanrı'ya iman eden kişilerin öyküsünü kayda geçirmek ve sonraki kuşakların aynı imanı sürdürmelerini sağlamak için yazıldı.

Geleneksel kanıya göre Yaratılış, Mısır'dan Çıkış, Levililer, Çölde Sayım ve Yasanın Tekrarı kitaplarının yazarı Musa'dır. Bu beş kitap İbranice "Tora" diye bilinir. Türkçe Tevrat sözcüğü de Tora'dan geliyor.

Ana Hatlar:

1:1-2:25 Evrenin ve insanın yaratılışı
3:1-24 Günahın ve acı çekmenin başlangıcı
4:1-5:32 Adem'den Nuh'a
6:1-10:32 Nuh ve Tufan
11:1-9 Babil Kulesi
11:10-32 Sam'dan İbrahim'e
12:1-35:29 İlk atalar: İbrahim, İshak, Yakup
36:1-43 Esav'ın soyu
37:1-45:28 Yusuf'la kardeşleri
46:1-50:26 İsrailliler Mısır'da
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş