1. Tarihler 2:23-29

1:1-9:44 Bkz. Bilgi Kutusu: Soyağaçları, s.554. Babil sürgününün yarattığı kargaşanın ardından, vaat edilmiş topraklara geri dönen İsrail halkının, toplumu ve ülkeyi yeniden yapılandırabilmesi için geçmişini hatırlamaya ihtiyacı vardır. 1. ve 2. Tarihler kitapları, sürgünden sonra böyle bir ortamda yazılmıştır. 1-9. bölümlerde geçen soyağaçlarında, çeşitli ailelerin etnik geçmişleri yer alır. Böylece İsrailliler’in, yıllarca putperest topraklarda kalmış olmalarına karşın, ulusal kimliklerini (dolayısıyla RAB’bin onlara verdiği vaadi) kaybetmedikleri öğretilmeye çalışılır. Kâ-hinler de, kendileri için büyük önem taşıyan bu listeler sayesinde, onarılan tapınakta hizmet edebilecek kâhinlerin soyundan olduklarını kanıtlayabileceklerdir. Bunların yanı sıra, halkın o an için bir kralı olmasa da, bir gün krallığın yeniden canlanacağı umuduyla Davut soyunun kaydının tutulması büyük önem taşıyordu.

2:10-3:24 Yahudaoğulları arasında özellikle Davut soyu vurgulanır. Bu vurgu bundan sonra sözü edilecek tarihsel olaylarda Davut’a özellikle yer verilmesiyle bağlantılıdır (bkz. 1Ta.4:1-23’e ait not).

2:18-24 Kalev’in soy ağacında en iyi bilinen kişi, Buluşma Çadırı’nın yapımını üstlenen ustabaşı Besalel’dir ( 1Ta.2:20 ; Çık.31:1-6). Besalel ile Oholiav, tapınağı yapan Süleyman ile Hiram’ın (bkz. 2Ta.1:5’e ait not) benzerleri olarak tasvir edilirler. Davut’un 2Ta.2:10-17’ deki soy ağacının hemen ardından Buluşma Çadırı’nı yapan ustadan söz edilmesi, her ikisi de büyük öneme sahip olan kral ile tapınağın eşit tutulduğunu gösterir.

2:23 Havvot-Yair’i ‘Yair’in yerleşim birimleri’ anlamına gelir.

2:24 kurucusu İbranicesi’nden “atası” diye de çevrilebilir.

2:25-33 1Sa.27:10 ve 1Sa.30:27-29’da Yerahmeelliler’in Negev’e yerleşmeleri anlatılır.