1. Tarihler 6:4-8

1:1-9:44 Bkz. Bilgi Kutusu: Soyağaçları, s.554. Babil sürgününün yarattığı kargaşanın ardından, vaat edilmiş topraklara geri dönen İsrail halkının, toplumu ve ülkeyi yeniden yapılandırabilmesi için geçmişini hatırlamaya ihtiyacı vardır. 1. ve 2. Tarihler kitapları, sürgünden sonra böyle bir ortamda yazılmıştır. 1-9. bölümlerde geçen soyağaçlarında, çeşitli ailelerin etnik geçmişleri yer alır. Böylece İsrailliler’in, yıllarca putperest topraklarda kalmış olmalarına karşın, ulusal kimliklerini (dolayısıyla RAB’bin onlara verdiği vaadi) kaybetmedikleri öğretilmeye çalışılır. Kâ-hinler de, kendileri için büyük önem taşıyan bu listeler sayesinde, onarılan tapınakta hizmet edebilecek kâhinlerin soyundan olduklarını kanıtlayabileceklerdir. Bunların yanı sıra, halkın o an için bir kralı olmasa da, bir gün krallığın yeniden canlanacağı umuduyla Davut soyunun kaydının tutulması büyük önem taşıyordu.

6:4-15 Elazar’ın döneminden Babil sürgününe kadarki süre içinde görev yapan başkâhinlerin listesi kısaltılmıştır. Başkâhinler Eli (1Sa.1:9; 1Sa.14:3),Aviyatar (2Sa.8:17), Yehoyada (2Kr.12:2) ve Uriya’nın (2Kr.16:10-16) dâhil olmadığı bu liste, bir takım farklılıklarla Ezr.7:1-6’ da da yer alır (bkz. ilgili not).

6:8 SadokAhituv’un... oğluydu Sadok, Davut’un iki kâhininden biriydi (1Ta.18:16; 2Sa.8:17). Adoniya’nın ayaklanmasına destek olan kâhin Aviyatar’ın görevden uzaklaştırılmasının ardından (1Kr.2:26-27) Sadok kâhinliği tek başına yürüttü (1Ta.29:22) ve kâhin hizmeti onun soyuyla devam etti (1Kr.4:2). Burada adı geçen Ahituv, Eli’nin torunu (1Sa.14:3) ve Aviyatar’ın büyükbabası (1Sa.22:20) kâhin Ahituv değildir; Sadok’un soyu, Eli soyunun yerini almıştır (1Sa.2:27-36; 1Kr.2:26-27; bkz. Hez.40:46; Hez.43:19; Hez.44:15; Hez.48:11). Ezra’nın kâhinliği de bu soya dayanır (Ezr.7:1-5).