Notlar
11:1-2Ta.9:31 Bkz. Giriş. 11-29. bölümler boyunca Davut’un krallığı ele alınır, ancak Krallar kitaplarından farklı bir bakış açısı vardır. Krallar kitaplarında Davut’un siyasal ve askeri zaferleri vurgulanırken, Tarihler kitaplarında Davut’un tapınağın kurulmasında ve tapınma sisteminin düzenlenmesinde oynadığı role önem verilir.
21:1-22:1 Bkz. 2Sa.24. bölüm ve ilgili notlar. Davut’un yaptığı sayım, iki kitapta da benzer biçimde anlatılmasına rağmen farklı amaçlarla yazılmıştır. Samuel Kitabı’nda bu olaydan, RAB’bin İsrail krallarının (2Sa.21. bölümde Saul’un, 24. bölümde Davut’un) yaptıkları yüzünden İsrailliler’e duyduğu öfkenin anlatıldığı sırada söz edilir (bkz. 2Sa.21:1-24 :25’e ait not). Burada ise, tapınağın kurulacağı arazinin nasıl satın alındığını açıklamak amacıyla anlatılır. Sayım, Davut’un tapınak için yaptığı hazırlıkların (22-29. bölümler) ilk adımıdır.
21:28-22:1 Tarihler kitaplarında tapınakla ilgili olaylara verilen önemden ötürü, 2Sa.24. bölümde söz edilmeyen bu hazırlık burada yer alır.
22:1-29:30 Bu bölümlerde, Tarihler kitaplarının vurgulamayı amaçladığı konular bulunur:tapınağın yapımı için yapılan hazırlıklar, kâhinlerin ve Levililer’in belirlenip onaylanması ve krallığın devredilmesi. Davut ve Süleyman’ın krallığı, geleceği bildirilen Mesih’in krallığında görülecek teokratik yönetimin birer habercisi niteliğindedir. Davut’un tapınağın inşası için temin ettiklerinin miktarı “ölçülemez” olarak tanımlanmıştır (22:16); sürgünden dönenler de tapınağı onarırken, Davut’un bu isteğini ve adanmışlığını örnek alacaklardı.
22:1 Bkz. 21:18-30; Mez.30’un başlığına ait not.
22:2-19 Davut’un görevi Süleyman’a devretmesi, tıpkı Musa’nın görevi Yeşu’ya devretmesi gibi (bkz. Giriş), iki yönlü gerçekleştirilir: (1) Davut ve bazı önderlerin hazır bulunduğu özel bir toplantı düzenlenir (21:17-19) ve (2) halka bir bildiri ile açıklanır (28. bölüm).
22:2 yabancıların Süleyman, onurlu bir iş olan tapınağın yapımında yabancıların yanı sıra İsrailliler’i de angarya işlerde çalıştırır (1Kr.5:13-18; 9:15-23; 11:28; 2Ta.8:7-10; ayrıca bkz. 2Sa.20:24). O çağda yabancılar, özgürce yaşayabilmelerine rağmen, siyasi haklarından yoksun oldukları için kolaylıkla istismar edilebiliyordu. Eski Antlaşma’da yabancılara baskı yapılmaması konusunda birçok uyarı yer alır (Çık.22:21; 23:9; Lev. 19:33; Yas.24:14; Yer.7:6; Zek.7:10). Peygamber Yeşaya, gelecekte yabancıların Yeruşalim’in surlarının onarımına da katılacaklarına dair peygamberlikte bulunur (Yşa.60:10-12).
22:5 genç İÖ 970’te tahta çıktığı zaman Süleyman’ın kaç yaşı nda olduğu kesin olarak bilinmemektedir. Bununla beraber, büyük ihtimalle yaklaşık İÖ 991’de doğmuştur.
22:7 adına bir tapınak Bkz. 1Kr.3:2 ve ilgili not.
22:8-9 Bkz. 17:1’e ait not. 1Kr.5:3’te Süleyman, babası Davut’un bitmek bilmeyen savaşlar yüzünden tapınağı yaptıramadığını söyler. Ancak sebep, Davut’un savaşlardan ötürü zaman bulamaması değil, kan dökerek dinsel açıdan kirlenmiş olmasıdır.Ayrıca RAB, Davut’a ve Süleyman’a farklı görevler vermiştir; Davut’un kurduğu hanedanlık Süleyman ile sürecek, Süleyman da adının anlamına uygun olarak (bkz. 22:9’a ait not), refaha kavuşmuş, savaşsız geçen bir dönemde krallık edip tapınağı kuracaktır.
22:9 Süleyman Bu ad, İbranice’de ‘barış’, ‘esenlik’ anlamına gelen sözcükle aynı kökten gelir.
22:10 Bkz. 17:12-14’e ait not.
22:12-13 Bkz. Giriş. Süleyman, RAB’bin verdiği sağgörü ve anlayış sayesinde tapınağın inşasıyla ilgili çalışmaları başarıyla yürütecektir.
22:19 tapınağa RAB’binAntlaşma Sandığı’nı... getiresiniz Bkz. 2Ta.5:2-7. Buluşma Çadırı, ilk olarak Gilgal’a (Yşu.4:19), sonra Şilo’ya (Yşu.18:1), ardından Nov’a (1Sa.21:1-6) ve son olarak da Givon’a (2Ta.1:3) taşınmıştı. Davut’un Buluşma Çadırı ile Antlaşma Sandığı’nın aynı yerde olması arzusu, Süleyman tapınağı inşa ettirdikten sonra Buluşma Çadırı’nın ve Antlaşma Sandığı’nın tapınağa getirilmesiyle gerçekleşir (2Ta.5. bölüm).