Notlar
1:1-9:44 Bkz. Bilgi Kutusu: Soyağaçları, s.554. Babil sürgününün yarattığı kargaşanın ardından, vaat edilmiş topraklara geri dönen İsrail halkının, toplumu ve ülkeyi yeniden yapılandırabilmesi için geçmişini hatırlamaya ihtiyacı vardır. 1. ve 2. Tarihler kitapları, sürgünden sonra böyle bir ortamda yazılmıştır. 1-9. bölümlerde geçen soyağaçlarında, çeşitli ailelerin etnik geçmişleri yer alır. Böylece İsrailliler’in, yıllarca putperest topraklarda kalmış olmalarına karşın, ulusal kimliklerini (dolayısıyla RAB’bin onlara verdiği vaadi) kaybetmedikleri öğretilmeye çalışılır. Kâ-hinler de, kendileri için büyük önem taşıyan bu listeler sayesinde, onarılan tapınakta hizmet edebilecek kâhinlerin soyundan olduklarını kanıtlayabileceklerdir. Bunların yanı sıra, halkın o an için bir kralı olmasa da, bir gün krallığın yeniden canlanacağı umuduyla Davut soyunun kaydının tutulması büyük önem taşıyordu.
6:4-15 Elazar’ın döneminden Babil sürgününe kadarki süre içinde görev yapan başkâhinlerin listesi kısaltılmıştır. Başkâhinler Eli (
1Sa.1:9;
1Sa.14:3),Aviyatar (
2Sa.8:17), Yehoyada (
2Kr.12:2) ve Uriya’nın (
2Kr.16:10-16) dâhil olmadığı bu liste, bir takım farklılıklarla
Ezr.7:1-6’ da da yer alır (bkz. ilgili not).
6:13 Hilkiya Yoşiya’nın döneminde, tapınakta Yasa Kitabı’nı bulan kişidir (2Kr.22. bölüm; 2Ta.34. bölüm).
6:14 Seraya Yeruşalim’in İÖ 586’da ele geçirilmesinin ardından Babilliler tarafından idama mahkûm edilmiştir (
2Kr.25:18-21).
Yehosadak Yeşu’nun babası (bkz.
Ezr.2:2’ye ait not). Babil sürgününden sonraki ilk neslin başkâhinliğini yaptı (bkz.
Hag.1:1;
Hag.2:2; Zek.
Hag.6:11). Adı “Yosadak” olarak da geçer (
Ezr.3:2;
Ezr.5:2;
Ezr.10:18).