2. Tarihler 12

12
Şişak Yeruşalim'e Saldırıyor
(1Kr.14:21-31)
1Rehavam krallığını pekiştirip güçlenince, İsrail[a] halkıyla birlikte RAB'bin Yasası'na sırt çevirdi. 2Rehavam'ın krallığının beşinci yılında Mısır Kralı Şişak Yeruşalim'e saldırdı. Çünkü Rehavam'la halk RAB'be ihanet etmişti. 3Şişak'ın bin iki yüz savaş arabası, altmış bin atlısı ve Mısır'dan onunla birlikte gelen Luvlu, Suklu, Kûşlu sayısız askeri vardı. 4Şişak Yahuda'nın surlu kentlerini ele geçirerek Yeruşalim'e kadar geldi.
5Bu sırada Peygamber Şemaya, Rehavam'a ve Şişak yüzünden Yeruşalim'de toplanan Yahuda önderlerine gelip şöyle dedi: “RAB, ‘Siz beni bıraktınız. Ben de sizi bırakıp Şişak'ın eline teslim ettim’ diyor.”
6İsrail önderleriyle kral alçakgönüllü bir tutum takınarak, “RAB adildir” dediler.
7RAB onların alçakgönüllü bir tutum takındıklarını görünce, Şemaya'ya şöyle dedi: “Madem alçakgönüllü bir tutum takındılar, onları yok etmeyeceğim; biraz da olsa onları huzura kavuşturacağım. Öfkemi Şişak aracılığıyla Yeruşalim üzerine boşaltmayacağım. 8Ama onları Şişak'a köle edeceğim. Öyle ki, bana hizmet etmekle öbür ulusların krallarına hizmet etmek arasındaki farkı anlayabilsinler.”
9 Mısır Kralı Şişak Yeruşalim'e saldırdığında, Süleyman'ın yaptırmış olduğu altın kalkanlar dahil RAB'bin Tapınağı'nın ve sarayın bütün hazinelerini boşaltıp götürdü. 10Kral Rehavam bunların yerine tunç kalkanlar yaptırarak sarayın kapı muhafızlarının komutanlarına emanet etti. 11Kral RAB'bin Tapınağı'na her gittiğinde, muhafızlar bu kalkanları taşıyarak ona eşlik eder, sonra muhafız odasına götürürlerdi.
12Rehavam'ın alçakgönüllü bir tutum takınması üzerine RAB'bin öfkesi dindi, onu büsbütün yok etmekten vazgeçti. Yahuda'da bazı iyi davranışlar da vardı.
13Kral Rehavam Yeruşalim'de krallığını pekiştirerek sürdürdü. Kral olduğunda kırk bir yaşındaydı. RAB'bin adını yerleştirmek için bütün İsrail oymaklarının yaşadığı kentler arasından seçtiği Yeruşalim Kenti'nde on yedi yıl krallık yaptı. Annesi Ammonlu Naama'ydı. 14Rehavam RAB'be yönelmeye yürekten kararlı olmadığı için kötülük yaptı.
15Rehavam'ın yaptığı işler, başından sonuna dek, Peygamber Şemaya ve Bilici İddo'nun soyla ilgili tarihinde yazılıdır. Rehavam'la Yarovam arasında sürekli savaş vardı. 16Rehavam ölüp atalarına kavuşunca, Davut Kenti'nde gömüldü. Rehavam'ın yerine oğlu Aviya kral oldu.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

10:1-36:23 Krallar kitaplarıyla karşılaştırıldığında Tarihler kitaplarında bölünmüş krallıklardan daha az söz edilir (krş. 1Kr.12-2Kr.25. bölümler). Tarihler kitaplarında daha çok Yahuda Krallığı anlatılır. Yahuda Krallığı ile aynı tarihlere denk gelen dönemler hariç kuzeydeki krallıktan (İsrail Krallığı’ndan) söz edilmez. Böylelikle Davut soyunun İsrail tahtında kesintisiz hüküm süreceğine ilişkin Tanrı’nın vaadi ön plana çıkarılır ve Babil’den dönen sürgünlerin aslında bütün İsrailliler’i temsil ettiği ima edilir (bkz. 1. Tarihler: Giriş; krş. 2Ta.12:1; 2Ta.15:17; 2Ta.11:8; 2Ta.21:2,2Ta.21:4; 2Ta.23:2; 2Ta.28:19,2Ta.28:27; 2Ta.35:18).
12:1-14 Tarihler kitaplarında ele alınan “yaptıklarının karşılığını alma” temasını içeren bir anlatımdır (bkz. 2Ta.11:1-23’e ait not). Peygamber Şemaya, krala ve önderlere itaatsizliklerinin sonucu olarak Mısır Kralı Şişak’ın saldırısıyla cezalandırılacaklarını bildirir (bkz. 1Kr.14:25-28).
12:1 İsrail halkıyla Yahuda halkı kastediliyor (bkz. 2Ta.10:1-36:23’e ait not).
12:2 beşinci yılında İÖ 925’te. 1. Tarihler Kitabı’nda, Krallar kitaplarından daha sık tarih belirtilmesinin nedeni (örn. 2Ta.11:17; 2Ta.15:10,2Ta.15:19; 2Ta.16:1,2Ta.16:12-13; 2Ta.17:7; 2Ta.21:20; 2Ta.24:15,2Ta.24:17,2Ta.24:23; 2Ta.26:16; 2Ta.27:5,2Ta.27:8; 2Ta.29:3; 2Ta.34:3; 2Ta.36:21), her kralın kendi döneminde yaşadığı itaat ve ardından gelen kutsanma dönemini, itaatsizliğin ardından gelen ceza döneminden ayırarak “yaptığının karşılığını alma” temasını vurgulamaktır (bkz. 1. Tarihler: Giriş). Örneğin, Rehavam’ın döneminde üç yıllık itaat ve bereket döneminin (2Ta.11:17) ardından, tahminen dördüncü yılda isyan (2Ta.12:1) ve beşinci yılda ceza (bu ayette) gelir. Şişak İÖ 945-924 yıllarında hüküm süren, Mısır’ın 22. Hanedanlığı’nın kurucusu Kral Şeşonk’tur. Kutsal Kitap’ta bu saldırıdan sadece Yeruşalim’i etkilediği için söz edilirken, Karnak’taki (Teb) Amon tapınağı duvarlarındaki yazıtlardan, Şiş ak’ın ordularının kuzeyde Megiddo’ya kadar ilerlediği anlaşılır.
12:3 Suklu Eski Mısır metinlerine göre anayurtları Libya olan bir grup paralı askerdi.
12:6-7 Bkz. 2Ta.12:12; 2Ta.7:14.
12:12 Yas.17:14-20’de kralın sorumlulukları belirtilmiştir. Davut’la yapılan antlaşma, kralların davranışlarının halkın gönence kavuşmasına da sıkıntıya düşmesine de yol açabileceğini gösterir. Krallar ve Tarihler kitaplarında anlatılanlar da bunu anlatan tema üzerinedir: Halktan ziyade kralların yaptıklarından söz edilir, ama hem halk hem de kral bu yaptıklarının sonuçlarına katlanmak zorundadır; bu özellikle 2. Tarihler’de ele alınan “yaptığının karşılığını alma” ilkesinde görülür (bkz. 1. Tarihler: Giriş).

Videolar

2. Tarihler Girişi

1.Tarihler'in devamı olan 2.Tarihler Kral Süleyman'ın yaptığı işleri ve dönemindeki olayları anlatır. Yarovam önderliğindeki kuzey oymakları Kral Süleyman'ın yerine geçen oğlu Rehavam'a karşı ayaklanır ve krallık ikiye bölünür. İ.Ö. 586 yılında Yeruşalim'in düşüşüne ve Babil sürgününe dek olaylar güneydeki Yahuda krallığı etrafında gelişir. Kitap Pers Kralı Koreş'in Yahudiler'in Babil'den Yeruşalim'e dönmelerine izin vermesiyle son bulur.

Ana Hatlar:

1:1-9:31 Süleyman'ın krallığı
a.1:1-17 İlk yıllar
b.2:1-7:10 Tapınak kuruluyor
c.7:11-9:31 Son yıllar
10:1-19 Kuzeydeki oymakların başkaldırışı
11:1-36:12 Yahuda kralları
36:13-21 Yeruşalim'in düşüşü
36:22-23 Pers Kralı Koreş'in duyurusu
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş