1. Samuel 4:3-7

« 1. Samuel 3 | 1. Samuel 4 | 1. Samuel 5 »
3Askerler ordugaha dönünce, İsrail'in ileri gelenleri, “Neden bugün RAB bizi Filistliler'in önünde bozguna uğrattı?” diye sordular, “RAB'bin Antlaşma Sandığı'nı Şilo'dan buraya getirelim ki, aramıza geldiğinde bizi düşmanlarımızın elinden kurtarsın.”
4 Halk Şilo'ya adamlar gönderdi. Keruvlar arasında taht kurmuş, Her Şeye Egemen RAB'bin Antlaşma Sandığı'nı oradan getirdiler. Eli'nin iki oğlu, Hofni ile Pinehas da Tanrı'nın Antlaşma Sandığı'nın yanındaydılar.
5RAB'bin Antlaşma Sandığı ordugaha varınca, bütün İsrailliler öyle yüksek sesle bağırdılar ki, yer yerinden oynadı. 6Filistliler bağrışmaları duyunca, “İbraniler'in ordugahındaki bu yüksek bağrışmaların anlamı ne?” diye sordular. RAB'bin Sandığı'nın ordugaha getirildiğini öğrenince, 7korkarak, “Tanrılar ordugaha gelmiş” dediler, “Vay başımıza! Daha önce buna benzer bir olay olmamıştı.
« 1. Samuel 3 | 1. Samuel 4 | 1. Samuel 5 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

4:3 İleri gelenler, savaşta uğradıkları bozgunun Filistliler’in askeri gücünden çok Tanrı’nın öfkesinden kaynaklandığını ve Tanrı ile Antlaşma Sandığı arasında bir bağlantı olduğu için (krş. 1Sa.4:4) sandığın aralarında olmasının RAB’bin lütfunu sağladığını sanıyorlardı. Oysa bu anlayış, ilahı simgesiyle özdeşleştirip o simgeyi yönlendirme yoluyla ilahtan iyilik görme düşüncesine dayanıyordu, yani putperestliğe ait bir inanıştı.
4:4 Keruvlar arasında taht kurmuş Bkz. Çık.25:17-22 ve ilgili notlar. RAB bu Keruvlar arasında bulunduğu için,Antlaşma Sandığı RAB’bin tahtı olarak görülürdü (bkz. 2Sa.6:2; Mez.80:1; Mez.99:1). Hofni ile Pinehas Kâhinler olarak ordununAntlaşma Sandığı’nı yanlış amaçla kullanmasını engelleyecekleri yerde, onu kendi elleriyle savaş alanına götürmüşlerdi (bkz. 1Sa.2:12).
4:6 İbraniler’in Bkz. Yar.14:13’e ait not.
4:7 Tanrılar ordugaha gelmiş Çok tanrılı inanca sahip Filistliler, İsrailliler’in inandığı Tanrı ile Antlaşma Sandığı’nı özdeş görüyorlardı (bkz. 1Sa.4:3’ e ait not).

Videolar

1. Samuel Girişi

Bu kitap adını, ilk bölümlerinde konu edilen Peygamber Samuel'den alır. İsrail'in "Hakimler" döneminden krallığa geçiş olaylarını konu eder. İsrail yönetiminde meydana gelen bu değişiklik üç kişinin çevresinde yoğunlaşır: Hakimlerin sonuncusu Samuel, İsrail'in ilk kralı Saul ve Davut.

Bu kitabın konusu Eski Antlaşma'nın öbür kitaplarındaki gibi, Tanrı'ya bağlılığın başarıyı, Tanrı'ya itaatsizliğin yıkımı getireceğinin vurgulanmasıdır. Bu konu Kâhin Eli'ye 2:30 ayetinde açıklanmıştır: "Beni onurlandıranı ben de onurlandırırım. Ama beni saymayan küçük düşürülecek."

Kitapta krallığın kuruluşuyla ilgili değişik tepkilerden söz edilir. Rab'bin kendisi İsrail'in kralı olarak bilinirdi. Halkın bir kral istemesi karşısında Rab yine de onlar için bir kral seçti. Ama gerçek şu ki, kral da halk da Tanrı'nın yönetimi altında yaşıyordu (2:7-10). Yoksul zengin, bütün halkın hakları Tanrı'nın Yasası uyarınca eşit bir şekilde korunuyordu.

1. ve 2. Samuel kitapları Septuaginta'da 1. ve 2. Krallar diye bilinir.

Ana Hatlar:

1:1-7:17 Hakim olarak Samuel
8:1-10:27 Saul'un kral oluşu
11:1-15:35 Kral Saul'un ilk yılları
16:1-30:31 Davut ile Saul
31:1-13 Saul'la oğullarının ölümü
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş