1. Samuel 4

« 1. Samuel 3 | 1. Samuel 5 »
4
1Samuel'in sözü bütün İsrail'de yayıldı[a].
Antlaşma Sandığı Ele Geçiriliyor
İsrailliler Filistliler'le savaşmak üzere yola çıktılar. İsrailliler Even-Ezer'de, Filistliler de Afek'te ordugah kurdu. 2Filistliler İsrail'e karşı savaş düzenine girdiler. Savaş her yere yayılınca, Filistliler İsrailliler'i bozguna uğrattı. Savaş alanında dört bine yakın İsrailli'yi öldürdüler. 3Askerler ordugaha dönünce, İsrail'in ileri gelenleri, “Neden bugün RAB bizi Filistliler'in önünde bozguna uğrattı?” diye sordular, “RAB'bin Antlaşma Sandığı'nı Şilo'dan buraya getirelim ki, aramıza geldiğinde bizi düşmanlarımızın elinden kurtarsın.”
4 Halk Şilo'ya adamlar gönderdi. Keruvlar arasında taht kurmuş, Her Şeye Egemen RAB'bin Antlaşma Sandığı'nı oradan getirdiler. Eli'nin iki oğlu, Hofni ile Pinehas da Tanrı'nın Antlaşma Sandığı'nın yanındaydılar.
5RAB'bin Antlaşma Sandığı ordugaha varınca, bütün İsrailliler öyle yüksek sesle bağırdılar ki, yer yerinden oynadı. 6Filistliler bağrışmaları duyunca, “İbraniler'in ordugahındaki bu yüksek bağrışmaların anlamı ne?” diye sordular. RAB'bin Sandığı'nın ordugaha getirildiğini öğrenince, 7korkarak, “Tanrılar ordugaha gelmiş” dediler, “Vay başımıza! Daha önce buna benzer bir olay olmamıştı. 8Vay başımıza! Bu güçlü tanrıların elinden bizi kim kurtarabilir? Çölde Mısırlılar'ı her tür belaya çarptıran tanrılar bunlar. 9Güçlü olun, ey Filistliler! Yiğitçe davranın! Yoksa, İbraniler size nasıl boyun eğdiyse, siz de onlara öyle boyun eğeceksiniz. Bu yüzden yiğitçe davranın ve savaşın!”
10Böylece Filistliler savaşıp İsrailliler'i bozguna uğrattılar. İsrailliler'in hepsi evlerine kaçtı. Yenilgi öyle büyüktü ki, İsrailliler otuz bin yaya asker yitirdi, 11Tanrı'nın Sandığı alındı, Eli'nin iki oğlu, Hofni ile Pinehas öldü.
Eli'nin Ölümü
12Benyaminli bir adam savaş alanından koşarak aynı gün Şilo'ya ulaştı. Giysileri yırtılmış, başı toz toprak içindeydi. 13Adam Şilo'ya vardığında, Tanrı'nın Sandığı için yüreği titreyen Eli, yol kenarında bir sandalyeye oturmuş, kaygıyla bekliyordu. Adam kente girip olup bitenleri anlatınca, kenttekilerin tümü haykırdı.
14Eli haykırışları duyunca, “Bu gürültünün anlamı ne?” diye sordu.
Adam olanları Eli'ye bildirmek için hemen onun yanına geldi. 15O sırada Eli doksan sekiz yaşındaydı. Gözleri zayıflamış, göremiyordu. 16Adam Eli'ye, “Ben savaş alanından geliyorum” dedi, “Savaş alanından bugün kaçtım.”
Eli, “Ne oldu, oğlum?” diye sordu.
17Haber getiren adam şöyle yanıtladı: “İsrailliler Filistliler'in önünden kaçtı. Askerler büyük bir yenilgiye uğradı. İki oğlun, Hofni'yle Pinehas öldü. Tanrı'nın Sandığı da ele geçirildi.”
18Adam Tanrı'nın Sandığı'ndan söz edince, Eli sandalyeden geriye, kapının yanına düştü. Yaşlı ve şişman olduğundan boynu kırılıp öldü. İsrail halkını kırk yıl süreyle yönetmişti.
19Eli'nin gelini –Pinehas'ın karısı– gebeydi, doğurmak üzereydi. Tanrı'nın Sandığı'nın ele geçirildiğini, kayınbabasıyla kocasının öldüğünü duyunca birden sancıları tuttu, yere çömelip doğurdu. 20Ölmek üzereyken ona yardım eden kadınlar, “Korkma, bir oğlun oldu” dediler. Ama o aldırmadı, karşılık da vermedi. 21Tanrı'nın Sandığı ele geçirilmiş, kayınbabasıyla kocası ölmüştü. Bu yüzden, “Yücelik İsrail'den ayrıldı!” diyerek çocuğa İkavot[b] adını verdi. 22“Yücelik İsrail'den ayrıldı!” dedi, “Çünkü Tanrı'nın Sandığı ele geçirildi.”
« 1. Samuel 3 | 1. Samuel 5 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

4:1 Samuel’in sözü bütün İsrail’de yayıldı Krş. 1Sa.3:1. Even-Ezer Bu Efrayim kasabası, İsrailliler’in Filistliler’le iki kere çatıştığı ve ikincisinde yenilgiye uğrayıp Antlaşma Sandığı’nı Filistliler’e kaptırdıkları yerdir (1Sa.5:1). Sonraları İsrailliler, Filistliler’i yendiklerinde Even-Ezer adlı bir anıt dikeceklerdir (1Sa.7:12). Afek Kıyı kenti Yafa’nın yaklaşık 1 5 km kuzeydoğusundaki kasaba. İÖ 12. yüzyıldaAkdeniz kıyı bölgesine göç etmiş HintAvrupa kökenli bir halk olan Filistliler’in bu kadar kuzeye ulaşması, İsrail oymaklarını hakimiyetlerine almayı amaçladıklarını gösterir (bkz. 1Sa.1:9; Hak.15:11).
4:3 İleri gelenler, savaşta uğradıkları bozgunun Filistliler’in askeri gücünden çok Tanrı’nın öfkesinden kaynaklandığını ve Tanrı ile Antlaşma Sandığı arasında bir bağlantı olduğu için (krş. 1Sa.4:4) sandığın aralarında olmasının RAB’bin lütfunu sağladığını sanıyorlardı. Oysa bu anlayış, ilahı simgesiyle özdeşleştirip o simgeyi yönlendirme yoluyla ilahtan iyilik görme düşüncesine dayanıyordu, yani putperestliğe ait bir inanıştı.
4:4 Keruvlar arasında taht kurmuş Bkz. Çık.25:17-22 ve ilgili notlar. RAB bu Keruvlar arasında bulunduğu için,Antlaşma Sandığı RAB’bin tahtı olarak görülürdü (bkz. 2Sa.6:2; Mez.80:1; Mez.99:1). Hofni ile Pinehas Kâhinler olarak ordununAntlaşma Sandığı’nı yanlış amaçla kullanmasını engelleyecekleri yerde, onu kendi elleriyle savaş alanına götürmüşlerdi (bkz. 1Sa.2:12).
4:6 İbraniler’in Bkz. Yar.14:13’e ait not.
4:7 Tanrılar ordugaha gelmiş Çok tanrılı inanca sahip Filistliler, İsrailliler’in inandığı Tanrı ile Antlaşma Sandığı’nı özdeş görüyorlardı (bkz. 1Sa.4:3’ e ait not).
4:8 Mısırlılar’ı... belaya Bkz. 1Sa.6:6’ya ait not.
4:11 Tanrı’nın Sandığı alındı O çağda, savaşta bozguna uğratılan ulusun taptığı ilahın simgesini ganimet olarak almak âdetti (bkz. 1Sa.5:6; 1Sa.31:10). Hofni ile Pinehas öldü RAB’bin Samuel’e bildirdikleri ( 1Sa.2:34; 1Sa.3:12) yerine geldi.
4:12 Giysileri yırtılmış, başı toz toprak içindeydi Acı ve yas işareti (bkz. 2Sa.1:2; 1 2Sa.3:19; 2Sa.15:32).
4:13 Tanrı’nın Sandığı için yüreği titreyen Eli, Antlaşma Sandığı’nı savaş alanına götürmenin ne kadar akılsızca ve tehlikeli olduğunu bilecek kadar ruhsal duyarlılığa sahipti (bkz. 1Sa.4:18).
4:18 Oğullarını ve halkı kötü yollara yönelmekten alıkoymaya gücü yetmeyen kâhin Eli, hâkimler döneminde ne derece yozlaşma olduğunun göstergelerinden biridir. ş işman Krş. “kendinizi semirterek neden oğullarını benden çok önemsiyorsun ?”, 1Sa.2:29. İsrail halkını kırk yıl süreyle yönetmişti Eli’nin hakimler arasında sayıldığı görülür (bkz. Hak.2:16-19; Rut.1:1; 2Sa.7:11).
4:21 Yücelik... ayrıldı Sandığı yüce kılan RAB’bin kendisidir (bkz. İbr.9:5 ve ilgili not). Ancak sandığın ellerinden gitmesi, RAB’bin halkını terk ettiğinin değil (bkz. Yer.3:16-17), RAB ile halkı arasındaki ilişkinin bozulduğunun işaretiydi.Aynı zamanda İsrailliler’e, sandığa sahip olmalarının RAB’bi kendi isteklerini yerine getirmeye mecbur etmeyi sağlayacağını düşünmelerinin ne kadar büyük bir hata olduğunu göstermekteydi.

Videolar

1. Samuel Girişi

Bu kitap adını, ilk bölümlerinde konu edilen Peygamber Samuel'den alır. İsrail'in "Hakimler" döneminden krallığa geçiş olaylarını konu eder. İsrail yönetiminde meydana gelen bu değişiklik üç kişinin çevresinde yoğunlaşır: Hakimlerin sonuncusu Samuel, İsrail'in ilk kralı Saul ve Davut.

Bu kitabın konusu Eski Antlaşma'nın öbür kitaplarındaki gibi, Tanrı'ya bağlılığın başarıyı, Tanrı'ya itaatsizliğin yıkımı getireceğinin vurgulanmasıdır. Bu konu Kâhin Eli'ye 2:30 ayetinde açıklanmıştır: "Beni onurlandıranı ben de onurlandırırım. Ama beni saymayan küçük düşürülecek."

Kitapta krallığın kuruluşuyla ilgili değişik tepkilerden söz edilir. Rab'bin kendisi İsrail'in kralı olarak bilinirdi. Halkın bir kral istemesi karşısında Rab yine de onlar için bir kral seçti. Ama gerçek şu ki, kral da halk da Tanrı'nın yönetimi altında yaşıyordu (2:7-10). Yoksul zengin, bütün halkın hakları Tanrı'nın Yasası uyarınca eşit bir şekilde korunuyordu.

1. ve 2. Samuel kitapları Septuaginta'da 1. ve 2. Krallar diye bilinir.

Ana Hatlar:

1:1-7:17 Hakim olarak Samuel
8:1-10:27 Saul'un kral oluşu
11:1-15:35 Kral Saul'un ilk yılları
16:1-30:31 Davut ile Saul
31:1-13 Saul'la oğullarının ölümü
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş