2. Tarihler 29:20-26

20Ertesi gün Kral Hizkiya erkenden kentin ileri gelenlerini toplayıp onlarla birlikte RAB'bin Tapınağı'na gitti. 21Kral ailesi, tapınak ve Yahuda halkı için günah sunusu olarak yedi boğa, yedi koç, yedi kuzu, yedi teke getirdiler. Hizkiya bunları RAB'bin sunağının üzerinde sunmaları için Harun soyundan gelen kâhinlere buyruk verdi. 22Önce boğalar kesildi, kâhinler boğaların kanını sunağın üzerine döktüler. Sonra sırasıyla koçları ve kuzuları keserek kanlarını sunağın üzerine döktüler. 23Tekeleri günah sunusu olarak kralla topluluğun önüne getirdiler. Kralla topluluk ellerini tekelerin üzerine koydu. 24Sonra kâhinler tekeleri kestiler. Bütün İsrail halkının günahlarını bağışlatmak için tekelerin kanını sunağın üzerinde günah sunusu olarak sundular. Çünkü kral yakmalık sunu ve günah sunusunu bütün İsrail halkı adına sunmaları için buyruk vermişti. 25Sonra kral Davut'un, bilicisi Gad'ın ve Peygamber Natan'ın düzenine göre Levililer'i ziller, çenkler ve lirlerle RAB'bin Tapınağı'na yerleştirdi. RAB bu düzeni peygamberleri aracılığıyla vermişti. 26Böylece Levililer Davut'un çalgılarıyla, kâhinler de borazanlarıyla yerlerini aldılar.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

10:1-36:23 Krallar kitaplarıyla karşılaştırıldığında Tarihler kitaplarında bölünmüş krallıklardan daha az söz edilir (krş. 1Kr.12-2Kr.25. bölümler). Tarihler kitaplarında daha çok Yahuda Krallığı anlatılır. Yahuda Krallığı ile aynı tarihlere denk gelen dönemler hariç kuzeydeki krallıktan (İsrail Krallığı’ndan) söz edilmez. Böylelikle Davut soyunun İsrail tahtında kesintisiz hüküm süreceğine ilişkin Tanrı’nın vaadi ön plana çıkarılır ve Babil’den dönen sürgünlerin aslında bütün İsrailliler’i temsil ettiği ima edilir (bkz. 1. Tarihler: Giriş; krş. 2Ta.12:1; 2Ta.15:17; 2Ta.11:8; 2Ta.21:2,2Ta.21:4; 2Ta.23:2; 2Ta.28:19,2Ta.28:27; 2Ta.35:18).
29:1-32:33 2. Krallar kitabında, Süleyman’dan sonraki krallar arasında en üstünü Yoşiya sayılır (2Kr.22-23; krş. 1Kr.13:2). Hizkiya’dan ise özellikle Asur Kralı Sanherib’e karşı çıkışı ile ilgili söz edilir. 2. Tarihler Kitabı’nda ise, Hizkiya’ya Süleyman’dan sonraki kralların tümünden daha fazla önem verilir (krş. 2Kr.18-20. bölümler). Hizkiya’nın özellikle dinsel alanda getirdiği yenilikler ile törenlere ve dini uygulamalara verdiği önem vurgulanır. Bu bölümlerde yer alan, Hizkiya’nın Fısıh Bayramı’na verdiği önem (1Kr.30:2,1Kr.30:5,1Kr.30:23,1Kr.30:25-26), tapınma için yaptığı hazırlıklar (1Kr.29:7, 18,35; 1Kr.31:2-3), zenginliği (1Kr.32:27-29), öbür ulusların gözündeki itibarı (1Kr.32:27) ve hâkimiyetinin genişliği (1Kr.30:25) ile ilgili anlatılar nedeniyle, Hizkiya’nın “ikinci Süleyman” olarak görüldüğü anlaşılmaktadır.
29:3-30:27 Bu kısım Krallar kitaplarında yer almaz (bkz. 1. Krallar: Giriş).
29:22 kanlarını sunağın üzerine döktüler Bkz. Lev.17:6; Say.18:17.
29:23 ellerini tekelerin üzerine koydu Bkz. Lev.4:13-15; Lev.8:14-15; Say.8:12.
29:25 Gad’ın... Natan’ın Bkz. 1Sa.22:5 ve ilgili not; 2Sa.7, 12. bölümler.
29:26 Davut’un çalgılarıyla Bkz. 1Ta.23:5.

Videolar

2. Tarihler Girişi

1.Tarihler'in devamı olan 2.Tarihler Kral Süleyman'ın yaptığı işleri ve dönemindeki olayları anlatır. Yarovam önderliğindeki kuzey oymakları Kral Süleyman'ın yerine geçen oğlu Rehavam'a karşı ayaklanır ve krallık ikiye bölünür. İ.Ö. 586 yılında Yeruşalim'in düşüşüne ve Babil sürgününe dek olaylar güneydeki Yahuda krallığı etrafında gelişir. Kitap Pers Kralı Koreş'in Yahudiler'in Babil'den Yeruşalim'e dönmelerine izin vermesiyle son bulur.

Ana Hatlar:

1:1-9:31 Süleyman'ın krallığı
a.1:1-17 İlk yıllar
b.2:1-7:10 Tapınak kuruluyor
c.7:11-9:31 Son yıllar
10:1-19 Kuzeydeki oymakların başkaldırışı
11:1-36:12 Yahuda kralları
36:13-21 Yeruşalim'in düşüşü
36:22-23 Pers Kralı Koreş'in duyurusu
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş