2. Tarihler 29:27-33

« 2. Tarihler 28 | 2. Tarihler 29 | 2. Tarihler 30 »
27Hizkiya yakmalık sununun sunağın üzerinde yakılmasını buyurdu. Sunu sunulmaya başlayınca, borazanlar ve İsrail Kralı Davut'un çalgıları eşliğinde RAB'be ezgiler okumaya koyuldular. 28Ezgiciler ezgi söylüyor, borazancılar borazan çalıyor, bütün topluluk tapınıyordu. Yakmalık sunu bitinceye dek bu böyle sürüp gitti.
29Yakmalık sunular sunulduktan sonra, kralla yanındakiler yere kapanıp tapındılar. 30Kral Hizkiya ile önderler, Levililer'e Davut'un ve Bilici Asaf'ın sözleriyle RAB'bi övmelerini söylediler. Onlar da sevinçle övgüler sundular, başlarını eğip tapındılar.
31Hizkiya, “Artık kendinizi RAB'be adamış bulunuyorsunuz” dedi, “Gelin, RAB'bin Tapınağı'na kurbanlar, şükran sunuları getirin.” Bunun üzerine topluluk kurban ve şükran sunuları getirdi. İçlerindeki istekli kişiler de yakmalık sunular getirdiler.
32Topluluğun yakmalık sunu olarak getirdiği hayvanların sayısı yetmiş sığır, yüz koç, iki yüz kuzuydu. Bunların tümü RAB'be yakmalık sunu olarak sunulmak içindi. 33Kurban olarak adanan hayvanlar altı yüz sığır, üç bin davardı.
« 2. Tarihler 28 | 2. Tarihler 29 | 2. Tarihler 30 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

10:1-36:23 Krallar kitaplarıyla karşılaştırıldığında Tarihler kitaplarında bölünmüş krallıklardan daha az söz edilir (krş. 1Kr.12-2Kr.25. bölümler). Tarihler kitaplarında daha çok Yahuda Krallığı anlatılır. Yahuda Krallığı ile aynı tarihlere denk gelen dönemler hariç kuzeydeki krallıktan (İsrail Krallığı’ndan) söz edilmez. Böylelikle Davut soyunun İsrail tahtında kesintisiz hüküm süreceğine ilişkin Tanrı’nın vaadi ön plana çıkarılır ve Babil’den dönen sürgünlerin aslında bütün İsrailliler’i temsil ettiği ima edilir (bkz. 1. Tarihler: Giriş; krş. 2Ta.12:1; 2Ta.15:17; 2Ta.11:8; 2Ta.21:2,2Ta.21:4; 2Ta.23:2; 2Ta.28:19,2Ta.28:27; 2Ta.35:18).
29:1-32:33 2. Krallar kitabında, Süleyman’dan sonraki krallar arasında en üstünü Yoşiya sayılır (2Kr.22-23; krş. 1Kr.13:2). Hizkiya’dan ise özellikle Asur Kralı Sanherib’e karşı çıkışı ile ilgili söz edilir. 2. Tarihler Kitabı’nda ise, Hizkiya’ya Süleyman’dan sonraki kralların tümünden daha fazla önem verilir (krş. 2Kr.18-20. bölümler). Hizkiya’nın özellikle dinsel alanda getirdiği yenilikler ile törenlere ve dini uygulamalara verdiği önem vurgulanır. Bu bölümlerde yer alan, Hizkiya’nın Fısıh Bayramı’na verdiği önem (1Kr.30:2,1Kr.30:5,1Kr.30:23,1Kr.30:25-26), tapınma için yaptığı hazırlıklar (1Kr.29:7, 18,35; 1Kr.31:2-3), zenginliği (1Kr.32:27-29), öbür ulusların gözündeki itibarı (1Kr.32:27) ve hâkimiyetinin genişliği (1Kr.30:25) ile ilgili anlatılar nedeniyle, Hizkiya’nın “ikinci Süleyman” olarak görüldüğü anlaşılmaktadır.
29:3-30:27 Bu kısım Krallar kitaplarında yer almaz (bkz. 1. Krallar: Giriş).

Videolar

2. Tarihler Girişi

1.Tarihler'in devamı olan 2.Tarihler Kral Süleyman'ın yaptığı işleri ve dönemindeki olayları anlatır. Yarovam önderliğindeki kuzey oymakları Kral Süleyman'ın yerine geçen oğlu Rehavam'a karşı ayaklanır ve krallık ikiye bölünür. İ.Ö. 586 yılında Yeruşalim'in düşüşüne ve Babil sürgününe dek olaylar güneydeki Yahuda krallığı etrafında gelişir. Kitap Pers Kralı Koreş'in Yahudiler'in Babil'den Yeruşalim'e dönmelerine izin vermesiyle son bulur.

Ana Hatlar:

1:1-9:31 Süleyman'ın krallığı
a.1:1-17 İlk yıllar
b.2:1-7:10 Tapınak kuruluyor
c.7:11-9:31 Son yıllar
10:1-19 Kuzeydeki oymakların başkaldırışı
11:1-36:12 Yahuda kralları
36:13-21 Yeruşalim'in düşüşü
36:22-23 Pers Kralı Koreş'in duyurusu
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş