2. Tarihler 36:21

10:1-36:23 Krallar kitaplarıyla karşılaştırıldığında Tarihler kitaplarında bölünmüş krallıklardan daha az söz edilir (krş. 1Kr.12-2Kr.25. bölümler). Tarihler kitaplarında daha çok Yahuda Krallığı anlatılır. Yahuda Krallığı ile aynı tarihlere denk gelen dönemler hariç kuzeydeki krallıktan (İsrail Krallığı’ndan) söz edilmez. Böylelikle Davut soyunun İsrail tahtında kesintisiz hüküm süreceğine ilişkin Tanrı’nın vaadi ön plana çıkarılır ve Babil’den dönen sürgünlerin aslında bütün İsrailliler’i temsil ettiği ima edilir (bkz. 1. Tarihler: Giriş; krş. 2Ta.12:1; 2Ta.15:17; 2Ta.11:8; 2Ta.21:2,2Ta.21:4; 2Ta.23:2; 2Ta.28:19,2Ta.28:27; 2Ta.35:18).

36:20-21 Aynı tarihlerde gerçekleşen olayları yer yer farklı yönleriyle ele alan Tarihler ve Krallar kitaplarının son kısımları da ilgi çekici biçimde birbirinden farklıdır: (1) Krallar’da, halkın sürgün edilmesinin asıl nedenlerini göstermek için sürgüne kadar geçen zaman içinde İsrail’in itaatsizliklerinden söz edilir. Krallığın bağı msızlığını yitirmesine karşın Tanrı’nın, halkına yaptığı iyilikler anlatılarak Davut’a verdiği vaatlere sadık kaldığı gösterilir (2Kr.25:27-30). (2) Daha çok Babil sürgünü sonrasını ele alan Tarihler’de, tekrar RAB’be yönelen halkın, putlardan arındırılan topraklarına geri dönüşü (2Kr.36:22-23) ve artık yeni ve umut dolu bir dönemin başlayışı anlatılır. Sürgün sadece bir ceza değil, bir umut ve kutsamadır; çünkü böylelikle halkın, tutulmayan Şabat yıllarını tamamlamasına izin verilmiştir (Lev.26:33-45; Yer.25:8-11). Tanrı, yaptığı antlaşmayı anımsamış (Lev.26-45. bölümler) ve halkını topraklarına yeniden kavuşturmuştur (bkz. 2Ta.36:22-23’e ait not).