2. Tarihler 16:4

10:1-36:23 Krallar kitaplarıyla karşılaştırıldığında Tarihler kitaplarında bölünmüş krallıklardan daha az söz edilir (krş. 1Kr.12-2Kr.25. bölümler). Tarihler kitaplarında daha çok Yahuda Krallığı anlatılır. Yahuda Krallığı ile aynı tarihlere denk gelen dönemler hariç kuzeydeki krallıktan (İsrail Krallığı’ndan) söz edilmez. Böylelikle Davut soyunun İsrail tahtında kesintisiz hüküm süreceğine ilişkin Tanrı’nın vaadi ön plana çıkarılır ve Babil’den dönen sürgünlerin aslında bütün İsrailliler’i temsil ettiği ima edilir (bkz. 1. Tarihler: Giriş; krş. 2Ta.12:1; 2Ta.15:17; 2Ta.11:8; 2Ta.21:2,2Ta.21:4; 2Ta.23:2; 2Ta.28:19,2Ta.28:27; 2Ta.35:18).

14:2-16:14 Asa’nın krallık dönemi (İÖ 910-869; bkz. 1Kr.15:9-24 ve ilgili notlar). Bir kere daha Tarihler kitaplarında ele alınan “yaptığının karşılığını alma” ilkesi işlenir. Bu kısımdaAsa’nın krallığı iki döneme ayrılır (bkz. 2Ta.12:2’ye ait not). İlk otuz beş yıl RAB’bin yolunda yürüyen KralAsa, halkının güven içinde yaşamasını sağlayabilmiş, antlaşmaya bağlılığını yenileyerek onları refah ve barış içinde yaşatmıştır (2Ta.14:1-15:19). Ancak sonradan bu durum değişmeye başlar ; RAB’be güvenmek yerine başka bir ulusla ittifak yaparak kendisinin ve halkının aniden cezalandırılmasına neden olur (2Ta.16:1-14).

16:2-9 Yabancı asker kiralamak, başka bir ulusla ittifak kurulduğu anlamına geliyordu. Asa, ulusun güvenliği konusunda RAB’be güvenmeliydi (krş. Yehoşafat, 2Ta.20:35-37; Ahazya, 2Ta.22:1-9; Ahaz, 2Ta.28:16-21). Şam Kralı Ben-Hadat’ın yardımıyla Asa, Baaşa’ya karşı iki cephe oluşturarak onu geri çekilmeye zorladı.