1. Samuel 1:3-4

3Elkana Her Şeye Egemen RAB'be tapınıp kurban sunmak üzere her yıl kendi kentinden Şilo'ya giderdi. Eli'nin RAB'bin kâhinleri olan Hofni ve Pinehas adındaki iki oğlu da oradaydı. 4Elkana kurban sunduğu gün karısı Peninna'ya ve oğullarıyla kızlarına etten birer pay verirken,
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

1:3 Her Şeye Egemen RAB’be “Orduların RAB’bi” olarak da çevrilebilir. İsrail’de krallık döneminden hemen önce kullanılmaya başlanmıştır. İsrail’de krallığın kurulmakta olduğu dönemde RAB’bin böyle tanımlanmasının nedeni, O’nun hem göksel orduların (krş. Yas.33:2; Yşu.5:14; Mez.68:17; Hab.3:8) hem de İsrail ordularının Tanrısı (Hab.17:45) olmasıdır. Kutsal Kitap’ta “ordular”, insanları (bkz. Çık.7:4; Mez.44:9), gök cisimlerini (bkz. Yar.2:1; Yas.4:19; Yşa.40:26) ve göksel varlıkları (Yşu.5:14; 1Kr.22:19; Mez.148:2) da kapsar; yani “ordular” sözcüğü ‘kalabalık, çok sayıda olan’ gibi bir anlama sahiptir. Nihai olarak Tanrı’nın evrendeki bütün güçlere egemen olduğunu ifade ettiği için, burada olduğu gibi, “Her Şeye Egemen RAB” şeklinde çevirmek yerindedir. her yıl... giderdi Her İsrailli erkek yılda üç kere, üç büyük bayram için, RAB’bin huzuruna çıkmakla yükümlüydü (bkz. Çık.23:14-19; Çık.34:23; Yas.16:16-17). Elkana’nın bu seferki yolculuğu, büyük olasılıkla, RAB’bin hem halkını Kenan topraklarına olan yolculukları süresince gözetmesinin anıldığı (bkz. Lev.23:43) hem de her yıl halkına sağladığı bereketli hasadın kutlandığı (bkz. Yas.16:13-15) Çardak Bayramı’na katılmak içindi. Hanna’nın üzüntüsü, RAB’bin bereketinin kutlandığı bu bayramı kısır bir kadın olarak kutlamaktan ötürü daha da artmış olmalıdır. Şilo Efrayim bölgesinde, Beytel ile Şekem arasında bulunan kasaba. Buluşma Çadırı ve dolayısıylaAntlaşma Sandığı buradaydı (bkz. 1Sa.4:3; Yşu.18:1 ve ilgili not; Hak.2 Yşu.1:19).
1:4 kurban Büyük olasılıkla, RAB’bin gösterdiği iyiliklere duyulan şükran ve O’nunla paydaşlık anlamına gelen bayram yemeği ile sunulan esenlik sunusudur (bkz. Lev.7:11-18).

Videolar

1. Samuel Girişi

Bu kitap adını, ilk bölümlerinde konu edilen Peygamber Samuel'den alır. İsrail'in "Hakimler" döneminden krallığa geçiş olaylarını konu eder. İsrail yönetiminde meydana gelen bu değişiklik üç kişinin çevresinde yoğunlaşır: Hakimlerin sonuncusu Samuel, İsrail'in ilk kralı Saul ve Davut.

Bu kitabın konusu Eski Antlaşma'nın öbür kitaplarındaki gibi, Tanrı'ya bağlılığın başarıyı, Tanrı'ya itaatsizliğin yıkımı getireceğinin vurgulanmasıdır. Bu konu Kâhin Eli'ye 2:30 ayetinde açıklanmıştır: "Beni onurlandıranı ben de onurlandırırım. Ama beni saymayan küçük düşürülecek."

Kitapta krallığın kuruluşuyla ilgili değişik tepkilerden söz edilir. Rab'bin kendisi İsrail'in kralı olarak bilinirdi. Halkın bir kral istemesi karşısında Rab yine de onlar için bir kral seçti. Ama gerçek şu ki, kral da halk da Tanrı'nın yönetimi altında yaşıyordu (2:7-10). Yoksul zengin, bütün halkın hakları Tanrı'nın Yasası uyarınca eşit bir şekilde korunuyordu.

1. ve 2. Samuel kitapları Septuaginta'da 1. ve 2. Krallar diye bilinir.

Ana Hatlar:

1:1-7:17 Hakim olarak Samuel
8:1-10:27 Saul'un kral oluşu
11:1-15:35 Kral Saul'un ilk yılları
16:1-30:31 Davut ile Saul
31:1-13 Saul'la oğullarının ölümü
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş