Notlar
5:1-24:25 5. bölümden itibaren 2. Samuel Kitabı’nın bazı bölümleri 1. Tarihler Kitabı ile paraleldir (ayrıca bkz.
2Sa.3:2-5).
7:1-29 Bkz. Giriş. Burada her ne kadar “antlaşma” sözcüğü geçmese de, Davut Tanrı’ya, kendisiyle bir antlaşma yaptığının farkında olduğunu gösteren bir karşılık verir (bkz.
2Sa.23:5;
Mez.89:3,
Mez.89:28,
Mez.89:34,
Mez.89:39 ; ayrıca bkz.
2Sa.7:10-11,
2Sa.7:16,
2Sa.7:20,
2Sa.7:28’e ait notlar).Ayrıca bu bölümdeki 5-7,10-11,13,16,16,25-27,29. ayetlerde geçen İbranice “beyt” sözcüğü, “tapınak”, “konut” ve “soy” olarak çevrilmiştir. RAB, kendisine bir “ev” yapmak isteyen Davut için bir “ev” (yani hanedanlık) kuracaktır.
7:1 Kral sarayına yerleşmişti Bkz.
2Sa.5:11.
RAB de onu... bütün düşmanlarından koruyarak rahata kavuşturdu RAB vaatlerinden birini daha yerine getirmiştir (bkz.
Çık.33:14;
Yas.12:10;
Yas.25:19).
Yas.8:1-14’ te anlatılan zaferler, bu bölümde anlatılan olaylardan önce gerçekleşmiştir. Bunun nedeni kayıtların konusal düzene göre sıralanmış olmasıdır (bkz.
2Sa.5:17 ve
2Sa.8:1’e ait notlar):6. bölümde Antlaşma Sandığı’nın Yeruşalim’e getirilişinin kaydı bulunmaktadır; 7. bölümde Davut’un Antlaşma Sandığı’nı yerleştirmek için Yeruşalim’de bir tapınak yapma arzusundan söz edilir.
7:2 sedir Bkz.
2Sa.1:11’ e ait not.
çadırda Bkz.
2Sa.7:6;
2Sa.6:17. RAB’bi kendinden üstün kral olarak kabul eden Davut, kendi sarayı hazırken RAB’be yaraşır bir yer olmamasından rahatsızlık duyar (bkz.
2Sa.6:2 ve
2Sa.7:10-11’e ait notlar; ayrıca bkz.
Mez.132:2-5;
Elç.7:46). Ancak Buluşma Çadırı ve tapınak birer semboldür, RAB ile halkının buluştuğu ve iletişim kurduğu yerdir. Asıl olan, Davut’un ve soyunun krallığıdır; krallığın temsilcisinin, kararlarının ve hizmetinin RAB’be yaraşır şekilde olması, tapınağın inşa edilmemiş olmasından çok daha önemlidir.Ayrıca Davut, isteği o yönde olmasına rağmen, RAB adına bir tapınak inşa etmek üzere görevlendirilmemiştir.
7:5 sen mi? Davut’un arzusu övgüye değerdi (
1Kr.8:18-19), ancak onun yeteneği ve görevi, İsrail halkının vaat edilen topraklarda güvenliğe ve rahata kavuşmasına dek RAB’bin savaşlarını yürütmekti (bkz.
2Sa.1:10;
1Kr.5:3).
7:9 Önünden bütün düşmanlarını yok ettim Bkz.
2Sa.7:1’ e ait not.
7:10-11 Halkım İsrail için bir yurt sağlayıp RAB’bin Davut’u kral olarak seçmesinin amacı buydu.
Seni... rahata kavuşturacağım Bkz.
2Sa.7:1,
2Sa.7:9.
RAB senin için... belirtiyor Krş.
2Sa.7:5. Davut’la yapılan bu antlaşma, Nuh’la, Avram’la ve Pinehas’la yapılanlar gibi koş ulsuzdur (bkz.
Yar.9:9-10’a ait not) ve yalnızca RAB’bin değişmez ve lütufkâr tasarısına dayanmaktadır. RAB, kendisine bir “ev” yapmak isteyen Davut için bir “ev” (yani hanedanlık) kuracaktır (
Yar.7:16). Halkı İsrail’i, İbrahim’in zamanından itibaren çoğaltan RAB, bu hanedanlık aracılığıyla İsrail’e verdiği vaadi yerine getirecek, halkını vaat edilen topraklarda gönence kavuşturacaktır. Bu vaat, nihai olarak, Yahuda oymağından, Davut’un soyundan gelen İsa Mesih’in egemenliğinde tam olarak yerine gelecektir (bkz.
2Sa.23:5;
Mez.89:3-4,
Mez.89:30-37 ve ilgili not;
Mez.132:11-18;
Yşa.9:1-7;
Yşa.55:3;
Mat.1:1;
Luk.1:32-33,
Luk.1:69-78 ;
Elç.2:29-30;
Elç.13:22-23;
Rom.1:2-3;
2Ti.2:8;
Va.3:7;
Va.5:5;
Va.22:16).
7:12 senden sonra... ortaya çıkarıp Saul’un soyunun tersine, Davut’un krallık soyu onun ölümünden sonra da sürecekti (bkz.
2Sa.6:23’e ait not).
7:13 Adıma bir tapınak kuracak olan odur Tanrı, ancak halkın yerleştiği topraklar ile Davut’un hanedanlığı (oğlu Süleyman ile) güvende olduktan sonra, tahtının (Antlaşma Sandığı’nın) bulunacağı yer olan tapınağın yapılmasını isteyecektir (
1Ta.6:31 ;
1Ta.28:2).
7:14 baba... oğul RAB’bin Kral Davut’un soyuna yönelik bu vaadi, krallık görevini üstlenecek kişinin “babasının” (RAB’bin) yetkili temsilcisi olarak halkı yönetmesi gerektiğini ifade eder (bkz.
Mez.2:7;
Mez.45:6;
Mez.89:27’ye ait not; ayrıca bkz.
2Sa.89:26). Bu vaat nihai olarak İsa Mesih’in egemenliğinde yerine gelecektir (bkz.
İbr.1:5 ve ilgili not).
7:15 sevgiyi Bkz.
Mez.6:4’e ait not.
7:16 tahtın sonsuza dek sürecek Bkz.
2Sa.7:10-11’ e ait not; ayrıca bkz. Giriş. RAB’bin, Davut’un soyu hakkında verdiği ebedi krallık vaadi, sonraki yıllarda pek çok peygamberin sözlerinde tekrar tekrar vurgulanır ve İsrail halkının Mesih’in gelişine dayalı umudunun temeli olur.