Hezekiel 27:12-22

27:12 Tarşiş İspanya’nın güney kıyılarında bir kent olduğuna inanılır, ancak İtalya’nın batısındaki Sardinya Adası olması da olasıdır. Yun.1:3’ten kentin Kenan kıyılarından çok uzak bir konumda bulunduğu anlaşılmaktadır. Yun.27:12-23’te sıralanan yer adları genelde batıdan doğuya uzanan bir güzergâh üzerindedir.

27:13 Yâvan Yunanistan. Tuval Kızılırmak’ın güneyinde yer aldığı düşünülen bir bölgedir. Meşek DoğuAnadolu’da yer alan bu bölgenin Tuval’a sınırı vardı.

27:14 Beyttogarma Kuzeydoğu Anadolu’da bulunan bölgenin başkenti Gürün’dü ve iyi cins atlarıyla ünlüydü.

27:15 Septuaginta’da “Rodos” diye geçerken, Masoretik metinde “Dedan” diye geçer.

27:17 Minnit buğdayı Yahudalı ve İsrailli tüccarların Ammon kenti Minnit’ten getirmiş olabileceği kaliteli bir buğday cinsi. pelesenk Birçok bitkiden elde edilebilen Gilat ürünü bir cins macun veya yağ (bkz. Yar.37:25 ve ilgili not; Yer.8:22; Yer.46:11).

27:18-19 Şam Aram’ın başkenti (bkz. Hez.27:16; ayrıca bkz. Yşa.7:8). Helbon Şam’ın kuzeyinde hâlâ bir şarap yapım merkezi olarak varlığını sürdüren kent. Sahar Şam’ın kuzeybatısında günümüzde Sahra olarak bilinen ve meracılığın hâlâ yaygın olduğu bölge. Uzal’dan Yemen veya Harran ile Dicle Irmağı arasındaki bölge. ş arap tekneleri verdi Septuaginta’da bu şekilde geçerken, Masoretik metinde “Vedan ve Yâvan halkı alışveriş yaptı” diye geçer.

27:20 Dedan Bkz. Hez.25:13’e ait not.

27:21 Arabistan ve Kedar Aram’dan (Suriye) Arap Çölü’ne kadar uzanan bölgede yaşayan göçebe oymaklar için kullanılan genel bir ifade (bkz. Yşa.21:16 ve ilgili not; Yşa.42:11; Yşa.60:7; Yer.49:28).

27:22 Saba Bkz. Hez.23:42 ve Hez.38:13’ e ait notlar. Raama Güney Arabistan’da bir kent.

25:1-32:32 Tanrı’nın uluslara vereceği cezalarla ilgili bir dizi peygamberlik bildirisi. Her bildirinin başında bulunan, “RAB bana şöyle seslendi” ifadesi peygamberlerin sözlerinin RAB’den kaynaklandığını gösterir, ayrıca özel bir görev için bir tür adanma anlamına gelir (bkz. Hoş.1:1 ve ilgili not). Öbür peygamberliklerde olduğu gibi burada da öteki uluslara yönelik bu bildirinin asıl muhatabı İsrail’dir. Tanrı bu uluslardan korkmaması, onların askeri ve siyasi gücüne bel bağlamaması ve güvenlikleri için onlarla ittifak kurmaması için İsrail’i ikna etmek istemektedir (bkz. Yşa. 13-23. bölümler ve ilgili notlar; krş. Yer. 46-52. bölümler).