Hezekiel 27:3-25

27:3 güzellikte kusursuzum Krş. Hez.28:2. Sur Kenti, sonraki ayetlerde görkemli bir gemi olarak tasvir edildiğinden dolayı bazı yorumcular bu ifadenin İbranice’den “kusursuz güzel bir gemisin” ş eklinde de çevrilebileceğini söyler.

27:5 Senir’in Sedir ağaçlarıyla ünlü Lübnan sıradağlarındaki Hermon Dağı’na verilen eski bir Amor adı.

27:6 Başan Bkz. Hez.39:18’e ait not. Kittim Kıbrıs; ayrıca Güney Kıbrıs’ta Fenikeliler’in kolonisi olan bir kentin adıdır.

27:7 Elişa Kıbrıs’ın doğu yakasında bir kenttir, ayrıca Kıbrıs’ın en eski adıdır (ancak bkz. Yar.10:4’e ait not).

27:8 Saydalı Sur Kenti’nin 40 km kuzeyinde yer alan ve bazı dönemlerde siyasi ve ticari önem bakımından ona rakip olan bir liman kenti halkıdır. Arvatlı’ydı Akdeniz açıklarında Sayda’nın kuzeyinde bir başka Fenike ada kenti halkıdır.

27:9 Geval’ın Sayda ve Arvat arasında önemli bir antik kent olan Biblos’un öbür adıdır (bkz. 1Kr.5:18).

27:10 Persli İbranice’de “Paras” diye geçer. Paraslılar kimliği kesin olarak bilinmeyen bir halktır, ama Mısır’daki Patros bölgesinde yaşayan halktan söz ediliyor olması muhtemeldir. Ludlu Lidya bölgesi halkı (Anadolu’da). Lidyalılar’ın Mısırlılar’a paralı asker olarak hizmet ettiği bilinmektedir. Pûtlu Libya halkı.

27:11 Arvat’tan Bkz. Hez.27:8’e ait not. Helek’ten Anadolu’nun güneydoğusundaki dağlık Kilikya bölgesi. Gammat’tan Bölgenin sınırları kesin olarak bilinmemektedir. Ya Anadolu’nun kuzey bölgesi ya da Arvat yakınlarında bir kıyı kenti olabilir.

27:12 Tarşiş İspanya’nın güney kıyılarında bir kent olduğuna inanılır, ancak İtalya’nın batısındaki Sardinya Adası olması da olasıdır. Yun.1:3’ten kentin Kenan kıyılarından çok uzak bir konumda bulunduğu anlaşılmaktadır. Yun.27:12-23’te sıralanan yer adları genelde batıdan doğuya uzanan bir güzergâh üzerindedir.

27:13 Yâvan Yunanistan. Tuval Kızılırmak’ın güneyinde yer aldığı düşünülen bir bölgedir. Meşek DoğuAnadolu’da yer alan bu bölgenin Tuval’a sınırı vardı.

27:14 Beyttogarma Kuzeydoğu Anadolu’da bulunan bölgenin başkenti Gürün’dü ve iyi cins atlarıyla ünlüydü.

27:15 Septuaginta’da “Rodos” diye geçerken, Masoretik metinde “Dedan” diye geçer.

27:17 Minnit buğdayı Yahudalı ve İsrailli tüccarların Ammon kenti Minnit’ten getirmiş olabileceği kaliteli bir buğday cinsi. pelesenk Birçok bitkiden elde edilebilen Gilat ürünü bir cins macun veya yağ (bkz. Yar.37:25 ve ilgili not; Yer.8:22; Yer.46:11).

27:18-19 Şam Aram’ın başkenti (bkz. Hez.27:16; ayrıca bkz. Yşa.7:8). Helbon Şam’ın kuzeyinde hâlâ bir şarap yapım merkezi olarak varlığını sürdüren kent. Sahar Şam’ın kuzeybatısında günümüzde Sahra olarak bilinen ve meracılığın hâlâ yaygın olduğu bölge. Uzal’dan Yemen veya Harran ile Dicle Irmağı arasındaki bölge. ş arap tekneleri verdi Septuaginta’da bu şekilde geçerken, Masoretik metinde “Vedan ve Yâvan halkı alışveriş yaptı” diye geçer.

27:20 Dedan Bkz. Hez.25:13’e ait not.

27:21 Arabistan ve Kedar Aram’dan (Suriye) Arap Çölü’ne kadar uzanan bölgede yaşayan göçebe oymaklar için kullanılan genel bir ifade (bkz. Yşa.21:16 ve ilgili not; Yşa.42:11; Yşa.60:7; Yer.49:28).

27:22 Saba Bkz. Hez.23:42 ve Hez.38:13’ e ait notlar. Raama Güney Arabistan’da bir kent.

27:23 Harran Şanlıurfa yakınlarında yer alan bölge, antik dönemlerde hem ticaret hem de ay tanrısı Sin’in tapınma merkezi olarak bilinirdi. İbrahim Kenan topraklarına gitmek üzere buradan yola çıkmıştı (bkz. Yar.11:31 ve ilgili not ; Yar.12:4). Kanne Kesin yeri bilinmeyen, ancak tahminen Mezopotamya’da olan bir yerdir. Çoğunlukla Kalne Kenti’yle özdeşleştirilir (bkz. Yşa.10:9;Amo.6:2). Eden Harran’ın güneyinde bir bölge (krş. Beyteden, Amo.1:5; ancak bkz. ilgili not; 2Kr.19:12 ve ilgili not). Saba Bkz. Hez.23:42’ye ait not. Aşur Sözcük İbranice’de kent, ülke ya da halk anlamına gelebilir. Burada muhtemelen Ninova’nın güneyindeki ülkeye adını veren kenttir. Kilmat Eğer bir kent adı ise yeri henüz belirlenmemiş olup tahminen Mezopotomya’dadır. Bazı yorumcular bu ifadeyi İbranice’den “Med’in tümü” olarak çevirmektedirler.

25:1-32:32 Tanrı’nın uluslara vereceği cezalarla ilgili bir dizi peygamberlik bildirisi. Her bildirinin başında bulunan, “RAB bana şöyle seslendi” ifadesi peygamberlerin sözlerinin RAB’den kaynaklandığını gösterir, ayrıca özel bir görev için bir tür adanma anlamına gelir (bkz. Hoş.1:1 ve ilgili not). Öbür peygamberliklerde olduğu gibi burada da öteki uluslara yönelik bu bildirinin asıl muhatabı İsrail’dir. Tanrı bu uluslardan korkmaması, onların askeri ve siyasi gücüne bel bağlamaması ve güvenlikleri için onlarla ittifak kurmaması için İsrail’i ikna etmek istemektedir (bkz. Yşa. 13-23. bölümler ve ilgili notlar; krş. Yer. 46-52. bölümler).