2 Tanrı İsrail'i Yargılıyor
1RAB bana şöyle seslendi:
2“Git, şunları Yeruşalim halkına duyur. RAB diyor ki,
“ ‘Gençliğindeki bağlılığını,
Gelinliğindeki sevgini,
Çölde, ekilmemiş toprakta
Beni nasıl izlediğini anımsıyorum.
3İsrail RAB için kutsal bir halk,
Hasadının ilk ürünüydü.
Onu yeren herkes suçlu sayılır,
Başına felaket gelirdi’ ” diyor RAB.
4RAB'bin sözünü dinleyin,
Ey Yakup soyu,
İsrail'in bütün boyları!
5RAB diyor ki,
“Atalarınız bende ne haksızlık buldular da
Benden uzaklaştılar?
Değersiz putları izleyerek
Kendileri de değersiz oldular.
6‘Mısır'dan bizi çıkaran,
Çölde, çukurlarla dolu çorak toprakta,
Koyu karanlıkta kalan kurak toprakta,
Kimsenin geçmediği,
Kimsenin yaşamadığı toprakta
Bize yol gösteren RAB nerede?’ diye sormadılar.
7Meyvesini, en iyi ürününü yiyesiniz diye
Sizi verimli bir ülkeye getirdim.
Oysa siz gelir gelmez ülkemi kirlettiniz,
Mülkümü iğrenç bir yere çevirdiniz.
8Kâhinler, ‘RAB nerede?’ diye sormadılar,
Kutsal Yasa uzmanları beni tanımadılar,
Yöneticiler bana başkaldırdılar;
Peygamberler Baal adına peygamberlik edip
İşe yaramaz putların ardınca gittiler.
9“Bu yüzden sizden yine davacı olacağım” diyor RAB,
“Torunlarınızdan da davacı olacağım.
10Gidin de Kittim[a] kıyılarına bakın!
Kedar[b] ülkesine adam gönderip iyice inceleyin,
Hiç böyle bir şey oldu mu, olmadı mı görün.
11Hiçbir ulus ilahlarını değiştirdi mi?
–Ki onlar zaten tanrı değildirler–
Ama benim halkım görkemini[c]
İşe yaramaz putlara değişti.
12Ey gökler, şaşın buna,
Tir tir titreyin, şaşakalın” diyor RAB.
13“Çünkü halkım iki kötülük yaptı:
Beni, diri suların pınarını bıraktı,
Kendilerine sarnıçlar,
Su tutmayan çatlak sarnıçlar kazdılar.