Yeremya 20

20
Yeremya Kâhin Paşhur'la Çekişiyor
1RAB'bin Tapınağı'nın baş görevlisi İmmer oğlu Kâhin Paşhur, Yeremya'nın böyle peygamberlik ettiğini duyunca, 2onun dövülüp RAB'bin Tapınağı'nın Yukarı Benyamin Kapısı'ndaki tomruğa vurulmasını buyurdu. 3Ertesi gün Paşhur kendisini tomruktan salıverince, Yeremya ona, “RAB sana Paşhur değil, Magor-Missaviv[a] adını verdi” dedi, 4“RAB diyor ki, ‘Seni de dostlarını da yıldıracağım. Dostlarının düşman kılıcıyla düştüğünü gözlerinle göreceksin. Bütün Yahuda'yı Babil Kralı'nın eline teslim edeceğim; onları Babil'e sürecek ya da kılıçtan geçirecek. 5Bu kentin bütün zenginliğini –ürününü, değerli eşyalarını, Yahuda krallarının hazinelerini– düşmanlarının eline vereceğim. Hepsini yağmalayıp Babil'e götürecekler. 6Sana gelince, ey Paşhur, sen de evinde yaşayanların hepsi de Babil'e sürüleceksiniz. Sen de kendilerine yalan peygamberlik ettiğin bütün dostların da orada ölüp gömüleceksiniz.’ ”
Yeremya'nın Yakınması
7Beni kandırdın, ya RAB,
Ben de kandım.
Bana üstün geldin, beni yendin.
Bütün gün alay konusu oluyorum,
Herkes benimle eğleniyor.
8Çünkü konuştukça feryat ediyor,
Şiddet diye, yıkım diye haykırıyorum.
RAB'bin sözü yüzünden bütün gün yeriliyor,
Gülünç duruma düşüyorum.
9“Bir daha onu anmayacak,
O'nun adına konuşmayacağım” desem,
Sözü kemiklerimin içine hapsedilmiş,
Yüreğimde yanan bir ateş sanki.
Onu içimde tutmaktan yoruldum,
Yapamıyorum artık.
10 Birçoğunun, “Her yer dehşet içinde!
Suçlayın! Suçlayalım onu!” diye fısıldaştığını duydum.
Bütün güvendiğim insanlar düşmemi gözlüyor,
“Belki kanar, onu yeneriz,
Sonra da öcümüzü alırız” diyorlar.
11Ama RAB güçlü bir savaşçı gibi benimledir.
Bu yüzden bana eziyet edenler tökezleyecek,
Üstün gelemeyecek,
Başarısızlığa uğrayıp büyük utanca düşecekler;
Onursuzlukları sonsuza dek unutulmayacak.
12Ey doğru kişiyi sınayan,
Yüreği ve düşünceyi gören Her Şeye Egemen RAB!
Davamı senin eline bırakıyorum.
Onlardan alacağın öcü göreyim!
13Ezgiler okuyun RAB'be!
Övün RAB'bi!
Çünkü yoksulun canını kötülerin elinden O kurtardı.
14 Lanet olsun doğduğum güne!
Kutlu olmasın annemin beni doğurduğu gün!
15“Bir oğlun oldu!” diyerek babama haber getiren,
Onu sevince boğan adama lanet olsun!
16RAB'bin acımadan yerle bir ettiği
Kentler gibi olsun o adam!
Sabah feryatlar,
Öğlen savaş naraları duysun!
17Çünkü beni annemin rahminde öldürmedi;
Annem mezarım olur,
Rahmi hep gebe kalırdı.
18Neden ana rahminden çıktım?
Dert, üzüntü görmek,
Ömrümü utanç içinde geçirmek için mi?
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

18:1-20:18 Bu üç bölüm RAB’bin Peygamber Yeremya’ya, muhtemelen İÖ 605’teki ilk Babil sürgününden önce, bir çömlek atölyesinde öğrettiklerine odaklanır (bkz. Yer.17:15’e ait not).
20:1 İmmer oğlu Kâhin Paşhur Muhtemelen Yeruşalim’deki tapınakta görev yapan 16. bölüğün önderinin soyundan gelir (bkz. 1Ta.24:14). Paşhur, başkâhinden sonra ikinci makam olan tapınağın baş görevlisi olarak, tapınağın avlularında sorun çıkaranları cezalandırmakla sorumlu olan kâhindi (bkz. Yer.20:2; Yer.29:26).
20:2 dövülüp Muhtemelen Yas.25:2-3’te belirtilen yasa uyarınca. Yukarı Benyamin Kapısı’ndaki Kent surlarındaki Benyamin Kapısı değil (Yer.37:13; Yer.38:7), muhtemelen “tapınağın iç avlusunun kuzeydeki kapısı”dır. Her iki kapı da kentin kuzey kesimindeydi ve Benyamin topraklarına bakıyordu.
20:3 Magor-Missaviv İbranice’de, ‘her yer dehşet içinde’ anlamına gelir.Aynı ifade Yer.20:10’da da geçer (krş. Yer.20:10; ayrıca bkz. Yer.6:25; Yer.46:5; Yer.49:29).
20:4 Paşhur’un yeni adı, kimi Babil’e sürülecek, kimi de öldürülecek olan Yahuda halkının tümünü kuşatan dehşeti simgeler. dostlarını Müttefikler ve yandaşlar anlamında (bkz. Yer.20:6). Babil Kralı’nın İÖ 605’te Babil tahtına çıkan Nebukadnessar’ın (bkz. Yer.17:15; Yer.18:1-20:18 ve ilgili notlar).
20:5 Bu sözler, İÖ 597’de (bkz. 2Kr.24:13) ve İÖ 586’da (bkz. Yer.52:17-23; 2Kr.25:13-17) gerçekleşmiştir.
20:6 ey Paşhur... Babil’e sürüleceksiniz Muhtemelen İÖ 597’de. yalan peygamberlik Kâhin Paşhur kendine peygamber süsü vermişti.
20:7-18 Yeremya Kitabı’ndaki ağıtların altıncısı (önceki, Yer.18:18-23; bkz. Giriş).
20:7 Krş. Yer.15:18; Yer.20:10. Yeremya, peygamberliğe ilk çağrıldığı zaman RAB’bin onu fazlaca umutlandırdığını düşünmüştü (bkz. Yer.1:7-8,Yer.1:17-19).
20:8 Yeremya, çektiği acıları RAB’bin kendisinden talep ettiklerine bağlar. Şiddet... yıkım Bkz. Yer.6:7. Gülünç duruma Bkz. Mez.44:13; Mez.79:4.
20:9 Tanrı’nın gücünün, insanın O’nun sözünü duyurmaya gönülsüz olmasına üstün gelişi hakkında çarpıcı bir tasvir (bkz. Yer.1:6-8; Amo.3:8; Elç.4:20; 1Ko.9:16). Sözü... bir ateş sanki Bkz. Yer.5:14; Yer.23:29; ayrıca bkz. Ağı.1:13.
20:10 Krş. Mez.31:13. Her yer dehşet içinde! Bkz. Yer.6:25’e ait not. Bu ifade, kederli sözleri yüzünden Yeremya’yı alaya almak (Yer.20:3-4) veya yaşamına kastedenlerin ördüğü ölüm çemberinin giderek daraldığını belirtmek için kullanılır. kanar Bkz. Yer.20:7 ve ilgili not. Düşmemi gözlüyor Bkz. Yer.35:15; Yer.38:16.
20:12 Bkz. Yer.11:20.
20:13 Yakınmayla dolu sözler arasında bu övgü RAB’be duyulan güvenin bir işaretidir. yoksulun Yeremya’nın zamanında “yoksul, mazlum” olmak, “doğru, erdemli” sıfatlarıyla hemen hemen eşanlamlı hale gelmişti (bkz. Amo.2:6).
20:14-18 Bkz. Eyü.3:3-19. Tanrı’nın yaptığı çağrının değişmezliği (Eyü.20:9), dostlarının ihaneti (Eyü.20:10), düşmanlarının durmak bilmeyen takibi (Eyü.20:7,Eyü.20:11) ve bildirisinin suçlayıcı niteliğinin (Eyü.20:8) tümü bir araya geldiğinde Yeremya’nın dudaklarından şaşırtıcı derecede keder ve ümitsizlik dolu sözler dökülüvermiştir. Metnin bu kısmı, kitabın bir sonraki uzun kısmına bir geçiş sağlamaktadır. Yahuda Krallığı ve Yeruşalim, geri dönülemez bir felakete mahkûmdur (bkz. Yer.21:1-10).
20:14-15 O çağlarda erkek çocuğun doğumu çoğunlukla bereket sayılırdı (bkz. örn. Yar.29:31-35). Yeremya, sıkıntılar içinde geçen hayatında bir bereket göremediği için umutsuzca konuşmuştur.
20:16 RAB’bin acımadan yerle bir ettiği kentler Sodom ve Gomora (bkz. Yar.19:24-25,Yar.19:29). Bu kentlerin kötülükleri ve uğradıkları ceza herkes tarafından bilinmekteydi (bkz. Yer.23:14; ayrıca bkz. Yas.29:23 ; Yşa.1:9-10).

Videolar

Yeremya Girişi

Peygamber Yeremya İ.Ö. 7. yüzyılın sonuyla 6. yüzyılın başlarında yaşadı. Uzun hizmeti sırasında Tanrı'nın halkını uyardı, yaptıkları günah ve putperestlik yüzünden başlarına gelecek büyük felaketi önceden bildirdi. Peygamberliğin yerine geldiğini -Yeruşalim'in Babil Kralı Nebukadnessar'ın eline geçtiğini, kentin ve tapınağın yıkıldığını, Yahuda Kralı'yla birçok kişinin Babil'e sürgüne gittiğini- gördü. Halkın sürgünden geri dönüp eski gönencine kavuşacağını da bildirdi.

Yeremya Kitabı aşağıdaki bölümlere ayrılabilir:

1. Yeremya'nın çağrılışı.
2. Kral Yoşiya, Yehoyakim, Yehoyakin ve Sidkiya döneminde Tanrı'nın Yahuda halkına verdiği uyarılar.
3. Yeremya'nın yazmanı Baruk'un derlediği yazılarla Yeremya'nın peygamberlik sözleri ve yaşamından önemli kesitler.
4. Tanrı'nın birçok ulusa ilişkin bildirileri.
5. Yeruşalim'in düşüşü ve halkın Babil'e sürülmesi

Yeremya çok duyarlı biriydi. Halkını seviyor, halkın başına gelecek yıkımları bildirmekten hoşlanmıyordu. Birçok bölümde Tanrı onu peygamber olarak atadığı için acı duyduğunu söylüyor. Tanrı'nın sözü onun yüreğinde ateş gibiydi, onu söndüremiyordu.

Kitabın 31:31-34 ayetleri umut doludur. Yeni bir antlaşmanın olacağı bir gün gelecek. Öğreten olmadan, anımsatan olmadan halkın Tanrı sözünü yerine getireceği gün gelecek. Çünkü Tanrı sözü onların yürekleri üzerine yazılacak.

Ana Hatlar:

1:1-19 Yeremya'nın çağrılışı
2:1-25:38 Kral Yoşiya, Yehoyakim, Yehoyakin ve Sidkiya döneminde yapılan peygamberlik sözleri
26:1-45:5 Yeremya'nın başından geçen olaylar
46:1-51:64 Uluslara ilişkin bildiriler
52:1-34 Yeruşalim'in düşüşü
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş