Mezmurlar 142:3-7

« Mezmurlar 141 | Mezmurlar 142 | Mezmurlar 143 »
3Bunalıma düştüğümde,
Gideceğim yolu sen bilirsin.
Tuzak kurdular yürüdüğüm yola.
4Sağıma bak da gör,
Kimse saymıyor beni,
Sığınacak yerim kalmadı,
Kimse aramıyor beni.
5Sana haykırıyorum, ya RAB:
“Sığınağım,
Yaşadığımız bu dünyada nasibim sensin” diyorum.
6Haykırışıma kulak ver,
Çünkü çok çaresizim;
Kurtar beni ardıma düşenlerden,
Çünkü benden güçlüler.
7Çıkar beni zindandan,
Adına şükredeyim.
O zaman doğrular çevremi saracak,
Bana iyilik ettiğin için.
« Mezmurlar 141 | Mezmurlar 142 | Mezmurlar 143 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

138:1-145:21 Bu sekiz mezmur, Davut’a ait eski mezmurların dilini ve temasını yansıtır; bazı yorumculara göre, bunların bazıları çok sonraki, hatta sürgünden sonraki tarihlere aittir. Bu mezmur dizisi, övgü ezgileriyle çevrelenir (Mez.138; 145). Tanrı’nın yüceliği ve iyiliğiyle ilgili ifadeler içermektedir. Mez.139 Tanrı’nın bireyle olan ilişkisi üzerinde dururken, Mez.145 yaratılışla arasındaki ilişkiye odaklanır.
Mez.142 Güçsüz, yalnız ve korunmasızken, güçlü düşmanların elinden kurtulmak için edilen hüzünlü bir yakarış. Giriş (Mez.142:1-2) ve sonuç (Mez.142:7b) kısımları ayrı tutulduğunda, duanın tamamı İbranice’de dörder dizelik iki kıtadan (Mez.142:3-7a) meydana gelir.
142:3-4 Davut, çaresizliğini (Mez.142:6) anlatmaktadır.
142:3 Tuzak kurdular Krş. Mez.104:5; Mez.141:9-10; bkz. Mez.9:15’e ait not.
142:4 Sağıma Bkz. Mez.16:8 ve ilgili not. saymıyor beni “Bilmek” fiilinin eşanlamlısı (Mez.142:3; bkz. Rut.2:10,Rut.2:19).
142:5 Sığınağım Bkz. Yer.17:17. nasibim Bkz. Mez.73:26 ve ilgili not.
142:6 Haykırışıma kulak ver Bkz. Mez.17:1. Kurtar beni Bkz. Mez.143:9; Mez.144:7.
142:7 zindandan Sıkıntılara zincirlenmiş anlamında kullanılan mecaz (bkz. Mez.31:8’e ait not; ayrıca bkz. Eyü.36:8). Adına şükredeyim Bkz. Mez.7:17’ye ait not. doğrular Bkz. Mez.1:5’e ait not. çevremi saracak Böylece artık yalnız kalmayacaktır. Güven dolu bir bekleyiş söz konusudur. Bana iyilik ettiğin için Bkz. Mez.13:6; Mez.116:7.

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş