Mezmurlar 145:16

16Elini açar,
Bütün canlıları doyurursun dilediklerince.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

138:1-145:21 Bu sekiz mezmur, Davut’a ait eski mezmurların dilini ve temasını yansıtır; bazı yorumculara göre, bunların bazıları çok sonraki, hatta sürgünden sonraki tarihlere aittir. Bu mezmur dizisi, övgü ezgileriyle çevrelenir (Mez.138; 145). Tanrı’nın yüceliği ve iyiliğiyle ilgili ifadeler içermektedir. Mez.139 Tanrı’nın bireyle olan ilişkisi üzerinde dururken, Mez.145 yaratılışla arasındaki ilişkiye odaklanır.
Mez.145 Yüce Kral RAB’bin gücünü ve iyiliğini gösterdiği eylemlerin övüldüğü ilahi. Mezmur, geleneksel övgü dilinden baştan sonuna kadar yararlanmakta ve alfabetik akrostiş olarak, özenle örülmüş bir yapı sergilemektedir. İki dizelik giriş (Mez.145:1-2) ile tek dizelik sonuç (Mez.145:21) kısımları arasında, her biri ilgili temanın özetlendiği bir giriş dizesiyle başlayan dört kıta (Mez.145:3-7,Mez.145:9-13a,13b16,17-20) boyunca temalar işlenir. İlk iki kıta arasında, Çık.34:6-7’deki sözlere dayanan ilave bir dize (Çık.145:8) yer alır. Bu önemli temanın bulunduğu dize, mezmurun ortasındaki dizedir (bkz. Mez.6:6’ya ait not). Ayrıca, mezmurun ilk iki kıtasında (Mez.145:3-13a) RAB’bin krallığının görkemi övülürken, son iki kıtada (Mez.145:13b20) RAB’bin yaptığı övgüye değer işlere ağırlık verilir.
145:13-20 Tanrı’nın yarattıklarına gösterdiği ilgi övülüyor.

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş