Mezmurlar 17:14

14Elinle bu insanlardan, ya RAB,
Yaşam payı bu dünyada olan insanlardan.
Varsın karınları vereceğin cezalara doysun,
Çocukları da yiyip doysun,
Artanı torunlarına kalsın!
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

Mez.17 Davut, tanrıtanımaz düşmanların kendisine saldırdığı bir zamanda adil yargıç olan RAB’be yakarır. Mezmur, kralın önüne adli bir dilekte bulunmak üzere çıkmakla ilgili birçok İbrani âdetini yansıtır.
17:13-14 Davut RAB’bin, düşmanlarının yaptıkları kötülüklerin karşılığını vermesini istiyor. Davut’un bu isteği sadece kendini korumak için değil, Tanrı’nın adına leke sürülmemesi içindir.
17:14 bu insanlardan Bkz. Mez.10:18; Mez.12:1-4,Mez.12:8; Mez.14:1-3.

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş