Mezmurlar 19:4-5

4 Ama sesleri yeryüzünü dolaşır,
Sözleri dünyanın dört bucağına ulaşır.
Güneş için göklerde çadır kurdu Tanrı.
5Gerdekten çıkan güveye benzer güneş,
Koşuya çıkacak atlet gibi sevinir.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

Mez.19 Tanrı’nın hem genel (bkz. Mez.19:1-6; Mez.29’a ait not) hem de özel vahyini (Mez.19:7-11) yücelten bir ilahi (bkz. Bilgi Kutusu: Vahiy, s.1653). Kapanış duası (Mez.19:12-14), Kutsal Yasa’nın sağlayamadığını dilemektedir: “bilerek işlenen günahlardan” korunma. 19. mezmur, RAB’bin huzuruna gireceklere, O’nun yaratılışta sergilenen görkeminin farkında ve O’na (ve sözüne) yürekten adanmış kişiler olmaları gerektiğini hatırlatır.
19:1-6 Bkz. Mez.148:3. Eski Ortadoğu’da tapılan göksel cisimler, başta Güneş olmak üzere (krş. Yas.4:19; Yas.17:3; 2Kr.23:5,2Kr.23:11; Yer.8:2; Hez.8:1), sadece Tanrı’nın yarattığı nesnelerdir (bkz. Yar.1:16 ve ilgili not; Yas.4:19; Yas.17:2-4), insanın geleceğini belirlemez. Görkemleri, onları yaratan RAB’bin gücünden ve yüceliğinden kaynaklanır (bkz. Mez.50:6; Mez.89:5-8; Mez.97:6; ayrıca bkz. Rom.1:19-20).
19:4 Pavlus, Tanrı’nın vahyinin ulaşmadığı yer olmadığını ifade eden bu sözleri, İsa Mesih’in yaptıkları ışığında yorumlayarak kurtuluş müjdesinin tüm dünyada duyurulmakta olduğunu ifade eder (bkz. Rom.10:18); böylelikle bu iki evrensel bildiriyi birbiriyle ilişkilendirir.

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş