Mezmurlar 2:7-9

« Mezmurlar 1 | Mezmurlar 2 | Mezmurlar 3 »
7 RAB'bin bildirisini ilan edeceğim:
Bana, “Sen benim oğlumsun” dedi,
“Bugün ben sana baba oldum.
8Dile benden, miras olarak sana ulusları,
Mülk olarak yeryüzünün dört bucağını vereyim.
9 Demir çomakla kıracaksın[a] onları,
Çömlek gibi parçalayacaksın.”
« Mezmurlar 1 | Mezmurlar 2 | Mezmurlar 3 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

1:1-2:12 Birbirleriyle bağlantılı olan (bkz. “ne mutlu”, Mez.1:1; Mez.2:12) bu iki mezmurda, Kutsal Yasa’dan (Mez.1) ve RAB’bin Davut soyundan gelecek meshedilmiş kral ile onun aracılığıyla gerçekleştireceği vaatlerden söz edilmesi (Mez.2), Mezmurlar Kitabı’nın Eski Antlaşma’nın iki ana temasını işlediğini gösterir.
Mez.2 RAB’bin Davut’la yaptığı antlaşmanın (bkz. 2Sa.7:11-16) ışığı nda, Davut’un soyundan gelen kralın taç giyme töreni için bestelenmiş bir kraliyet mezmurudur. Davut soyundan gelen son kral Mesih olduğu için bu mezmurun doğrudan Mesih’le bağlantısı olabilir; buna göre ‘taç giyme’ töreni, İsa Mesih’in ya beden alışı veya daha büyük olasılıkla dirilişidir (ayrıca bkz. Elç.4:25-28; Elç.13:3 3-36).
2:7-9 Bkz. Elç.13:33; İbr.1:5; İbr.5:5.
2:7 oğlumsun... baba Eski Ortadoğu’da büyük kral ile onun himayesinde hüküm süren vasal krallar arasındaki ilişki hem “efendi” ve “hizmetkâr” sözcükleriyle hem de “baba” ve “oğul” ifadeleriyle tanımlanıyordu. Davut soyundan gelen kral, RAB’bin “hizmetkârı” ve “oğluydu” (2Sa.7:5,2Sa.7:14).
2:8 miras olarak sana ‘Egemenlik süreceğin yer olarak’ anlamındadır. Yeryüzünün dört bucağını Ulusların RAB’bin hükümranlığa karşı başkaldırması karşısında RAB seçip atadığı kraal dünya üzerinde yetki vereceğine dair vaatte bulundu. Bu vaadi nihai olarak İsa Mesih yerine getirecektir (Va.20:1-6).
2:9 Va.12:5 ve Va.19:15-16’da bu sözü Mesih’in yerine getireceğini belirtir. kıracaksın Masoretik metinde bu şekilde geçerken, Peş itta’da ve Septuaginta’da “güdeceksin” diye geçer. Çömlek gibiparçalayacaksın Bkz. Yer.19:11.

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş