Mezmurlar 40:11-12

« Mezmurlar 39 | Mezmurlar 40 | Mezmurlar 41 »
11Ya RAB, esirgeme sevecenliğini benden!
Sevgin, sadakatin hep korusun beni!
12Sayısız belalar çevremi sardı,
Suçlarım bana yetişti, önümü göremiyorum;
Başımdaki saçlardan daha çoklar,
Çaresiz kaldım.
« Mezmurlar 39 | Mezmurlar 40 | Mezmurlar 41 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

40:1-41:13 Mezmurlar’ın birinci kitabının sonunda yer alan bu iki mezmur, içerdiği “Ne mutlu” ifadeleriyle (Mez.40:4; Mez.41:1) kitabın başı nda yer alan iki mezmurla uyum oluşturur (Mez.1:1; Mez.2:12); Mezmurlar’ın birinci kitabı, böylece kutsama sözleriyle çerçevelenmiş olur (bkz. Mez.1-2’ye ait not).
Mez.40 Gitgide artan sıkıntılar karşısında yardım için edilen duadır. Bu sıkıntılar, Davut’un günahı yüzünden (bkz. Mez.40:12) başına gelmiş ve düşmanlarının onun bu durumundan zevk almasına yol açmıştır. Dua, Tanrı’nın geçmişte gösterdiği merhamet için dile getirilen şükranla (Mez.40:1-5) ve kralın RAB’be sadakatini ifade etmesiyle (Mez.40:6-10) başlar; yalvarış bu konular üzerine kuruludur (Mez.40:11-17; bkz. Mez.44; 89). Tanrı’nın geçmişte birçok kere tehlikelerden ve düşmanlardan kurtardığı için sunulan övgüler, Mezmurlar Kitabı’nda yalvarış dualarının bir parçası olarak görülür. Böyle övgüler, duaların işitileceği ümidinin dayanağının RAB olduğunu vurgular. Mez.70, bu mezmurun Mez.40:13-17 ayetlerinin geliştirilmiş halidir.
40:10-11 Sevgini, sadakatini Bkz. Mez.26:3’e ait not.
40:12 Suçlarım bana yetişti Üzerine yüklenen “sayısız belalar” (bkz. Mez.38-39 ve ilgili notlar). göremiyorum Bkz. Mez.6:7’ye ait not.

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş