Mezmurlar 41:13

« Mezmurlar 40 | Mezmurlar 41 | Mezmurlar 42 »
13 Öncesizlikten sonsuza dek,
Övgüler olsun İsrail'in Tanrısı RAB'be!
Amin! Amin!
« Mezmurlar 40 | Mezmurlar 41 | Mezmurlar 42 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

40:1-41:13 Mezmurlar’ın birinci kitabının sonunda yer alan bu iki mezmur, içerdiği “Ne mutlu” ifadeleriyle (Mez.40:4; Mez.41:1) kitabın başı nda yer alan iki mezmurla uyum oluşturur (Mez.1:1; Mez.2:12); Mezmurlar’ın birinci kitabı, böylece kutsama sözleriyle çerçevelenmiş olur (bkz. Mez.1-2’ye ait not).
Mez.41 Davut’un çok hasta olduğu bir zamanda merhamet bulmak için ettiği dua. Bu mezmurla birlikte, kişisel günahla bağlantılı olan hastalıklar ve Davut’un düşmanlarının saldırıları hakkında konularla birbirlerine bağlı dört mezmur (Mez.38-41) sona erer. Mez.40 ile bu mezmur, Mezmurlar’ın birinci kitabının sonunu oluşturur (bkz. Mez.40-41’e ait not). 13. ayet aslında mezmurun bir parçası değildir; birinci kitabın sonundaki şükrandır (bkz. Mez.40:13’e ait not).
41:13 Mezmurlar’ın birinci kitabının ana fikrini içeren son övgü sözleridir (bkz. Mez.72:18-19; Mez.89:52; Mez.106:48; 150).

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş