Mezmurlar 46:8-9

8Gelin, görün RAB'bin yaptıklarını,
Yeryüzüne getirdiği yıkımları.
9Savaşları durdurur yeryüzünün dört bucağında,
Yayları kırar, mızrakları parçalar,
Kalkanları[a] yakar.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

Mez.46 Tanrı’nın kenti olan Yeruşalim’in güvenlik içinde olmasından duyulan sevinç dile getiriliyor. Konu olarak bu mezmur, Mez.48 ile yakından ilişkilidir (ayrıca bkz. Mez.76; 87). Sürgünden önceki bir tarihte bestelendiği tahmin edilmektedir. Yeruşalim’le (“Tanrı kenti”, Mez.46:4) ilgili bütün ilahiler bir şekilde Tanrı’nın egemenliğini kutlayan ezgilerdir; çünkü kent, tapınak ve taht, RAB’bin krallığının ve halkının arasındaki varlığının göstergeleridir. Muhtemelen, Yeruşalim halkı (veya Levili koro) açılış kıtasını (Mez.46:1-3) ve karşılıkları (Mez.46:7-11) söylerken törenin Levili önderi ikinci ve üçüncü kıtaları (Mez.46:4-6,Mez.46:8-10) okurdu. Mez.46 yapısal olarak nakaratlardan (Mez.46:7,Mez.46:11) ayrı olarak, her biri üç ayet içeren üç simetrik kıtadan oluşur (bkz. Mez.42-43’e ait not).
46:8 Yeryüzüne Düşman uluslar arasına.
46:9 Kente artık kimsenin saldırmayacağı, evrensel barışın söz konusu olduğu bir zamandan söz edilmektedir (bkz. Mez.65:6-7’ye ait not; krş. Yşa.2:1-4; Yşa.11:1-9). kırar... parçalar... yakar Bkz. Mez.76:3; ayrıca bkz. 1Sa.2:4; krş. Yşa.9:2-7. kalkanları İbranice’den, “savaş arabalarını” diye de çevrilebilir.

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş