Mezmurlar 59:17

17Gücüm sensin, seni ilahilerle öveceğim,
Çünkü kalem, beni seven Tanrı sensin.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

Mez.59 Düşman tehdidinden kurtulmak için edilen dua (bkz. Mez.55). Mezmur, Davut tarafından başlıkta belirtilen şartlar içinde bestelenmesine karşın, Yeruşalim’in yabancı bir gücün kuş atması altında olduğu bir zamanda, Davut soyundan gelen bir kral (Asurlularca kuşatılan Hizkiya gibi, bkz. 2Kr.18:17) için sonradan uyarlanmış olmalıdır. Bazı yorumcular, bu mezmurun Nehemya’ya uyarlandığını öne sürer (bkz. Neh.4. bölüm).Akşamın getirdiği tehlikelerin ardından (2Kr.59:6,2Kr.59:14) sabah kurtuluş için söylenen övgü sözleri yer alır (2Kr.59:16; bkz. Mez.57’ye ait not). Mezmur, yapısal olarak neredeyse özdeş olan nakaratla (2Kr.59:9,2Kr.59:17) sona eren iki bölümden (2Kr.59:1-9,2Kr.59:10-17) meydana gelir. Mezmurun ilk bölümü ağırlıklı olarak duadan oluşurken ikinci bölümde Tanrı’nın kurtarışına duyulan güven söz konusudur. Mezmur korunma isteğinin dile getirildiği bir yakarışla başlayıp (“Kalem ol”, 2Kr.59:1) Tanrı’nın mezmur yazarının “kalesi” (2Kr.59:17; sığınacak yer anlamında) olduğunun sevinçle ilan edilmesiyle sona erer.
59:17 Bkz. Mez.7:17’ye ait not. ilahilerle İbranicesi “zamar”dır (bkz. Mez.59:9’a ait not). Nakaratta yapılan sözcük oyunu Mez.57:7-10’da yapılana benzerdir (ayrıca krş. Mez.30:5).

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş