Mezmurlar 65:1

« Mezmurlar 64 | Mezmurlar 65 | Mezmurlar 66 »
65
65. Mezmur
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru - İlahi
1Ey Tanrı, Siyon'da seni övgü bekliyor[a],
Yerine getirilecek sana adanan adaklar.
« Mezmurlar 64 | Mezmurlar 65 | Mezmurlar 66 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

65:1-68:35 Övgü temasının hâkim olduğu dört mezmur. Tanrı’nın yaptıklarını gören dünyadaki tüm insanlar İsrail’in Tanrısı’na övgü ilahileri söylemelidir (bkz. Mez.46:10’a ait not). Çünkü Tanrı tüm yaratılışa bir düzen getirmiş, insanların bereketli biçimde yararlanması için yaratılışı verimli kılmıştır ve halkını her zaman kurtarmıştır.
Mez.65 Tanrı’nın halkına gösterdiği iyilik övülür: Tanrı “nimetlere” doysunlar diye halkının günahlarını bağışlar (Mez.65:1-4), doğayı ve halkları yönetir (Mez.65:5-8) ve toprağı verimli kılar (Mez.65:9-13).
Mez.65 başlık Müzik şefi için Bkz. Mez.4 başlığa ait not. İlahi Bkz. Mez.30 başlığa ait not.
65:1-2 Bkz. Mez.7:17’ye ait not.
65:1 seni övgü bekliyor Peşitta’da ve Septuaginta’da bu şekilde geçerken, Masoretik metinde “senin için sessizlik övgü” diye geçer. Bu ifade övgünün kişileştirildiği bir tasvir olabilir (bkz. Mez.57:8); buna göre tapınakta sessizce dinlenmekte olan “övgü” halkın tapınağa gelişiyle uyandırılacaktır. sana adanan adaklar Halkın ihtiyaç içinde olduğu zamanlarda ettikleri dualara eşlik eden adaklar (bkz. Mez.7:17’ye ait not; Mez.66:14).

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş