Mezmurlar 69:10

« Mezmurlar 68 | Mezmurlar 69 | Mezmurlar 70 »
10Oruç tutup ağlayınca,
Yine hakarete uğradım.
« Mezmurlar 68 | Mezmurlar 69 | Mezmurlar 70 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

69:1-71:24 Bu üç dua aslında, bir İsrail kralının kendisini ortadan kaldırmaya karar vermiş (anlaşılan ülke içinden) düşmanlarından kurtulmak için yaptığı yakarışlardır.
Mez.69 Yaşamındaki günah yüzünden (bkz. Mez.69:5) Tanrı’nın kendisini “yaraladığı” (bkz. Mez.69:26) bir zamanda, geniş çaplı bir komplo sonucu uğradığı şiddetli saldırılar karşısında Tanrı’dan korkan kralın kendisine merhamet gösterip onu kurtarması için ettiği duadır (bkz. Mez.69:35). Yapısal olarak bu mezmur, her biri yirmi iki dize halinde iki kısımdan oluşur. 5. ayet 1-15. ayetlerin ortasında ve 29. ayet 22-36. ayetlerin ortasında yer alır; bu yüzden onları çevreleyen içerikten farklıdırlar (bkz. Mez.6:6’ya ait not). Yeni Antlaşma’da bu acı dolu yakarış Mesih’e atfedilir; Mez.22 dışında hiçbir mezmurdan bu kadar fazla alıntı yapılmamıştır.
69:6-12 RAB’be bağlı hizmetkâr olarak RAB tarafından terbiye edilmesi sırasında çekmekte olduğu bu acıların tanıkları olan kişilerin umudunun sönmemesi için dua ediliyor (bkz. Mez.22:6-8; Mez.42:3; Mez.79:10; Mez.115:2; Eyü.2:9).
69:10-11 Oruç tutup ağlayınca... Çula büründüğüm zaman Bkz. Mez.35:13-14 ve ilgili not; ayrıca bkz. Yar.37:34; 2Sa.12:16-17; Yoe.1:13-14; Yoe.2:15-17; Yun.3:5.

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş