Mezmurlar 73:17-19

« Mezmurlar 72 | Mezmurlar 73 | Mezmurlar 74 »
17Tanrı'nın Tapınağı'na girene dek;
O zaman anladım sonlarının ne olacağını.
18Gerçekten onları kaygan yere koyuyor,
Yıkıma sürüklüyorsun.
19Nasıl da bir anda yok oluyor,
Siliniveriyorlar dehşet içinde!
« Mezmurlar 72 | Mezmurlar 73 | Mezmurlar 74 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

Mez.73 Doğruların ve kötülerin sonlarıyla ilgili bilgelik sözleri. Mezmurlar’ın üçüncü kitabının bu ilk mezmurunda, sonraki mezmurların ana fikri olan, kişinin sıkıntılı zamanlardaki iman durumu ifade edilmektedir. Mezmur yazarı burada imanlıları en çok rahatsız eden sorulardan birini sorar: Neden doğrular acı çeker ve kötüler çoğunlukla refah içinde yaşar? Konu bakımından bu mezmur Mez.49’la ilişkilidir (bkz. ilgili not; ayrıca bkz. Mez.37) ve her biri on dört ayet halinde iki bölüme ayrılır.
73:15-28 Ağır sıkıntılarla sınanan mezmur yazarının imanı tazelenir; çünkü Tanrı’nın övüldüğü ve yollarının öğretildiği tapınakta, Tanrı’nın kötüler için belirlediği sonu görmüştür.
73:18-20 Refah içinde yaşıyormuş gibi görünseler de, Tanrı, tehlikelerle karşılaştıklarında kötüleri kendi başlarına bırakır; onları uyarmaz, onlar da kötülüklerinin ardından sürüklenip giderler. Bu ayetlerdeki sözler kötülerin ölümden sonraki durumlarıyla ilgili değildir; kötülerin refahının tamamen ve kaçınılmaz olarak sona ereceğinden söz edilmektedir (bkz. Mez.49; krş. Mez.73:24).

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş