Mezmurlar 89:28-29

« Mezmurlar 88 | Mezmurlar 89 | Mezmurlar 90 »
28Sonsuza dek ona sevgi göstereceğim,
Onunla yaptığım antlaşma hiç bozulmayacak.
29Soyunu sonsuza dek,
Tahtını gökler durduğu sürece sürdüreceğim.
« Mezmurlar 88 | Mezmurlar 89 | Mezmurlar 90 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

Mez.89 Davut Hanedanlığı’nın çöküşü karşısında duyduğu üzüntüyü dile getiren ve eski gücüne kavuşması için edilen bir yakarış. Söz konusu olay, İÖ 597’de Nebukadnessar’ın Yeruşalim’e saldırısı ve ardından Kral Yehoyakin’in sürülmesi olabilir (bkz. 2Kr.24:8-17). Mezmurun girişinde (2Kr.89:1-4) Tanrı’nın sevgisi, sadakati (2Kr.89:1-2) ve Davut’la yaptığı antlaşma (2Kr.89:3-4) hakkında bir ezgi bulunur. Bu iki tema, daha sonra sevinç temasıyla geliştirilir: 2Kr.89:5-18’de tekrar Tanrı’nın sevgisi ve sadakati övülür; 2Kr.89:19-37’de de Davut’la yaptığı antlaşmanın ayrıntılarına girilir. Mezmurun devamında bu sevinç birden ağıta dönüşür ve mezmur yazarı, Tanrı’nın, meshettiği kralı reddetmesini açıklamaya girişir (2Kr.89:38-45). Bunun ardından, Tanrı’nın Davut’la olan antlaşmasını anımsaması için dua eder (2Kr.89:46-51).
89:19-29 RAB’bin halkı üzerinde vekil olarak Davut’u seçmesi ve onunla yaptığı ebedi antlaşma konu edilmiştir. Tanrı’nın bu vaadi, İsa Mesih’in sonsuza dek sürecek egemenliğiyle yerine gelecektir (bkz. Yu.12:34).
89:29 gökler durduğu sürece Bkz. Mez.89:36-37.

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş