Mezmurlar 55:7-13

7Uzaklara kaçar,
Çöllerde konaklardım. Sela
8Sert rüzgara, kasırgaya karşı
Hemen bir barınak bulurdum.”
9Şaşkına çevir kötüleri, ya Rab, karıştır dillerini,
Çünkü kentte şiddet ve çatışma görüyorum.
10Gece gündüz kent surları üzerinde dolaşırlar,
Haksızlık, fesat dolu kentin içi.
11Yıkıcılık kentin göbeğinde,
Zorbalık, hile eksilmez meydanından.
12Beni aşağılayan bir düşman olsaydı,
Katlanabilirdim;
Bana küstahlık eden bir hasım olsaydı,
Gizlenebilirdim.
13Ama sensin, bana denk,
Yoldaşım, yakın arkadaşım.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

Mez.55 Eski bir dostun Yeruşalim’de başlattığı büyük bir komplo karşısında Tanrı’nın yardımı için edilen dua. Mez.59 da tıpkı bu mezmur gibi, kenti “sinsi sinsi dolaşıp” (Mez.55:10; Mez.59:6,Mez.59:14) kötü amaçlarına ulaşmak için sözlerini silah gibi kullanan düşmanlar karşısında Tanrı’dan yardım dilenmektedir. Söz konusu olay, Avşalom’un krala karşı ayaklanmasını andırmaktadır (bkz. 2Sa.15-17). Dua yapısal olarak, yardım yakarışıyla (Mez.55:1) başlar ve sade bir iman ifadesiyle (“Bense sana güveniyorum”, Mez.55:23) sona erer.
55:6-8 Bkz. Mez.55:12-14,Mez.55:20-21; ayrıca bkz. Yer.9:2-6.
55:9 Şaşkına çevir... karıştır dillerini ‘Komplocuların niyetlerini boşa çıkar’ anlamında (bkz. Yar.11:5-9; 2Sa.17:1-14). kentte Yeruşalim’de (bkz. Mez.55:11).
55:13 Yoldaşım, yakın arkadaşım Bkz. Mez.55:20; ayrıca bkz. Mez.41:9 ve ilgili not.

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş