Mezmurlar 127:3-5

« Mezmurlar 126 | Mezmurlar 127 | Mezmurlar 128 »
3Çocuklar RAB'bin verdiği bir armağandır,
Rahmin ürünü bir ödüldür.
4Yiğidin elinde nasılsa oklar,
Öyledir gençlikte doğan çocuklar.
5Ne mutlu ok kılıfı onlarla dolu insana!
Kent kapısında[a] hasımlarıyla tartışırken
Utanç duymayacaklar.
« Mezmurlar 126 | Mezmurlar 127 | Mezmurlar 128 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

120:1-134:3 Her biri “Hac ilahisi” başlığını taşıyan on beş mezmurdan oluşan dizi. Birçok uzman, bu başlığın Yeruşalim dışında yaşayan İsrailliler’in tapınmak üzere Siyon Dağı’na ezgiler eşliğinde çıktıkları (Yşa.30:29) Yeruşalim ziyaretleriyle ilgili olduğuna inanır (bkz. Mez.84:5-7; Çık.23:14-17; Yas.16:16; Zek.Yas.14:16 ve ilgili not). Bu görüş, mezmurların tapınak içindeki öbür kullanımlarını gözardı etmez (krş. Mez.84; bkz. Mez.42-43).
Mez.127 Bu mezmurda, RAB’be tapınmak üzere Yeruşalim’e gitmekte olanlara, sahip oldukları bereketlerin, kendi başarılarının sonucu değil, Tanrı’nın armağanı olduğu anımsatılmaktadır (bkz. Yas.28:1-14). Mezmur, iki farklı temayı işleyen iki kıtadan oluşur.
127:3 O dönemde İsrailliler için çocuklar sadece erkeklik gücünün göstergesi veya doğurganlığın ürünleri değildi (bkz. Mez.113:9 ve ilgili not; Yar.30:2). Çocuklar olmadıkça RAB’den alınan “miras”, yani vaat edilmiş topraklar (Say.26:53; Yşu.11:23; Hak.2:6) kaybedilecekti (Say.27:8-11); bu yüzden çocuk sahibi olmak iki kat armağan olarak görülüyordu. ödüldür Bkz. Yas.28:4.
127:5 Kent kapısında Bkz. Yas.17:5; Yas.21:19; Yas.22:15,Yas.22:24; Yas.25:7; Rut.4:1; Yşa.29:21 ve ilgili notlar.

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş