Mezmurlar 141:8-10

8Ancak gözlerim sende, ey Egemen RAB,
Sana sığınıyorum, beni savunmasız bırakma!
9Koru beni kurdukları tuzaktan,
Suç işleyenlerin kapanlarından.
10Ben güvenlik içinde geçip giderken,
Kendi ağlarına düşsün kötüler.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

138:1-145:21 Bu sekiz mezmur, Davut’a ait eski mezmurların dilini ve temasını yansıtır; bazı yorumculara göre, bunların bazıları çok sonraki, hatta sürgünden sonraki tarihlere aittir. Bu mezmur dizisi, övgü ezgileriyle çevrelenir (Mez.138; 145). Tanrı’nın yüceliği ve iyiliğiyle ilgili ifadeler içermektedir. Mez.139 Tanrı’nın bireyle olan ilişkisi üzerinde dururken, Mez.145 yaratılışla arasındaki ilişkiye odaklanır.
Mez.141 Kötülerden ve kötülük dolu yollarından kurtulmak için yapılan yakarış. İlk yarıda görülen kıta yapısı (iki dizenin ardından üç dizenin gelmesi) ikinci yarıda tekrarlanırken, mezmurun ortasında yer alan beyit bütünleyici temayı oluşturur (bkz. Mez.141:5’e ait not). Tıpkı Mez.140’ta olduğu gibi bu duada da, insan bedeniyle ilgili terimlere (el, ağız, dudak, yürek, baş, kemikler, gözler) sıkça yer verilir.
141:8 savunmasız bırakma Ölüme teslim edilen kötülerin aksine (bkz. Mez.141:7; ayrıca bkz. Mez.73:18-20 ve ilgili notlar).
141:9 tuzaktan... kapanlarından Bkz. Mez.9:15’e ait not; Mez.38:12; Mez.64:5; Mez.140:5; Mez.142:3.
141:10 düşsün kötüler Bkz. Mez.5:10’a ait not.

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş