Mezmurlar 32:1-5

« Mezmurlar 31 | Mezmurlar 32 | Mezmurlar 33 »
32
32. Mezmur
Davut'un mezmuru - Maskil[a]
1 Ne mutlu isyanı bağışlanan,
Günahı örtülen insana!
2Suçu RAB tarafından sayılmayan,
Ruhunda hile bulunmayan insana ne mutlu!
3Sustuğum sürece
Kemiklerim eridi,
Gün boyu inlemekten.
4Çünkü gece gündüz
Elin üzerimde ağırlaştı.
Dermanım tükendi yaz sıcağında gibi. Sela
5 Günahımı açıkladım sana,
Suçumu gizlemedim.
“RAB'be isyanımı itiraf edeceğim” deyince,
Günahımı, suçumu bağışladın. Sela
« Mezmurlar 31 | Mezmurlar 32 | Mezmurlar 33 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

Mez.32 Dürüstçe günahlarını itiraf ederek Tanrı’nın hâkimiyetini kabul eden kişinin Tanrı tarafından bağışlamasına duyduğu sevinçle dile getirdiği minnettarlığı görülmektedir. Mezmur, Buluşma Çadırı’nda tapınmakta olanların önünde Davut ile Tanrı arasındaki bir diyalog gibi görünmektedir. 1-2. ve 11. ayetlerde Davut topluluğa hitap eder; Mez.32:3-7’de Tanrı’ya seslenmektedir; Mez.32:8-10’da Tanrı’nın bir kâhini ona hitap etmektedir (ancak bkz. Mez.32:8-10’a ait not). Bu mezmur tövbeyle ilgili mezmurlar arasında kabul ediliyordu (bkz. Mez.6’ya ait not).
Mez.32 başlık Maskil Anlamı tam olarak bilinmeyen bir müzik veya edebiyat terimi. ‘Didaktik şiir’ anlamına gelebilir (ayrıca bkz. Mez.42; 44-45; 52-55; 74; 78; 88-89 ve 142’nin başlıkları).
32:1-2 Ne mutlu Bkz. Mez.1:1’e ait not. Tekrarlamalar vurgu amaçlıdır. bağışlanan... örtülen... sayılmayan Farklı sözcüklerle yinelenen söylem aynı konuyu vurgular (bkz. Rom.4:6-8). Ruhunda hile bulunmayan Günahı konusunda Tanrı’ya karşı dürüst olanlar.
32:3-5 Tanrı’nın günahlarını bağışlamasıyla ilgili Davut’un kişisel tanıklığı. Günahını itiraf etmeyi inatla reddediyorken, başına gelen sıkıntılar sırasında ettiği samimi itiraf onu rahatlatır. Sıkıntı, muhtemelen bir hastalık, Tanrı’nın yola getirmek için kullandığı araçtır (bkz. Mez.38).
32:5 Günahımı... Suçumu... isyanımı Bkz. Mez.51:1-2; Yşa.59:12. itiraf edeceğim Bkz. Mez.51; 2Sa.12:13.

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş