Mezmurlar 35:26-27

« Mezmurlar 34 | Mezmurlar 35 | Mezmurlar 36 »
26Utansın kötü halime sevinenler,
Kızarsın yüzleri hepsinin;
Gururla karşıma dikilenler
Utanca, rezalete bürünsün.
27Benim haklı çıkmamı isteyenler,
Sevinç çığlıkları atıp coşsunlar;
Şöyle desinler sürekli:
“Kulunun esenliğinden hoşlanan RAB yücelsin!”
« Mezmurlar 34 | Mezmurlar 35 | Mezmurlar 36 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

Mez.35 Dostluk gösterdiği kişilerin acımasız iftiralarına uğrayan “kulunun” (Mez.35:27) yardımına koşması için RAB’be yapılan yakarış. Bu saldırılar, kralın yaşadığı kötü durum (“kötü halime”, Mez.35:26) yüzünden meydana gelmektedir (bkz. Mez.35:15,Mez.35:19,Mez.35:21,Mez.35:25); muhtemelen büyük bir hastalıktır (bkz. Mez.35:13; ayrıca bkz. Mez.6’ya ait not). Bu mezmur, Mez.34:15-22’de söz edilene benzeyen haklı çıkma beklentisiyle RAB’be “yakarış” örneğidir. Mezmurun yapısı göz önüne alındığında, başlangıçta RAB’be Kutsal Savaşçı olarak yapılan yakarışın (Mez.35:1-3) ardından, Davut’un RAB’be Kutsal Hâkim olarak yakarmasıyla süren ve her biri övgü dolu sözlerle bitirilen üç kısım gelir (Mez.35:4-10,Mez.35:11-18,Mez.35:19-28; bkz. Mez.7:17’ye ait not).
35:19-28 Tanrı’nın çekilen sıkıntılardan kurtarması için yapılan yakarış tekrarlanıyor.
35:26 bürünsün Bkz. Mez.109:29’a ait not.
35:27 kulunun Burada ‘meshettiğinin’ anlamındadır (bkz. Mez.2:2’ye ait not).

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş