Mezmurlar 40:6-8

6 Kurbandan, sunudan hoşnut olmadın,
Ama kulaklarımı açtın.
Yakmalık sunu, günah sunusu da istemedin.
7-8O zaman şöyle dedim: “İşte geldim;
Kutsal Yazı tomarında benim için yazılmıştır.
Ey Tanrım, senin isteğini yapmaktan zevk alırım ben,
Yasan yüreğimin derinliğindedir.”
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

40:1-41:13 Mezmurlar’ın birinci kitabının sonunda yer alan bu iki mezmur, içerdiği “Ne mutlu” ifadeleriyle (Mez.40:4; Mez.41:1) kitabın başı nda yer alan iki mezmurla uyum oluşturur (Mez.1:1; Mez.2:12); Mezmurlar’ın birinci kitabı, böylece kutsama sözleriyle çerçevelenmiş olur (bkz. Mez.1-2’ye ait not).
Mez.40 Gitgide artan sıkıntılar karşısında yardım için edilen duadır. Bu sıkıntılar, Davut’un günahı yüzünden (bkz. Mez.40:12) başına gelmiş ve düşmanlarının onun bu durumundan zevk almasına yol açmıştır. Dua, Tanrı’nın geçmişte gösterdiği merhamet için dile getirilen şükranla (Mez.40:1-5) ve kralın RAB’be sadakatini ifade etmesiyle (Mez.40:6-10) başlar; yalvarış bu konular üzerine kuruludur (Mez.40:11-17; bkz. Mez.44; 89). Tanrı’nın geçmişte birçok kere tehlikelerden ve düşmanlardan kurtardığı için sunulan övgüler, Mezmurlar Kitabı’nda yalvarış dualarının bir parçası olarak görülür. Böyle övgüler, duaların işitileceği ümidinin dayanağının RAB olduğunu vurgular. Mez.70, bu mezmurun Mez.40:13-17 ayetlerinin geliştirilmiş halidir.
40:6-8 Davut’un Tanrı’nın isteğine gösterdiği adanmışlık (bkz. İbr.10:5-10 ve ilgili notlar).
40:6 hoşnut olmadın... istemedin Çünkü Tanrı’nın isteğini yerine getirmek öncelikli öneme sahiptir (bkz. Çık.20:1-17; 1Sa.15:22; Yşa.1:10-17;Amo.5:21-24; Mik.6 :6-8). açtın Tanrı’nın sözünü duymaya ve ona itaat etmeye hazır olmak anlamına gelir (bkz. Özd.28:9; Yşa.48:8; Yşa.50:4-5).
40:7-8 İş te geldim Davut’un tahta çıktığı zaman RAB’be adanmışlığını ifade ettiği sözlerdir; RAB’den korkmak ve Kutsal Yasa’ya itaat etmek (bkz. Yas.17:14-20), İsrail halkı için bir örnek olarak kraldan beklenen niteliklerdir.

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş