Mezmurlar 42:5

« Mezmurlar 41 | Mezmurlar 42 | Mezmurlar 43 »
5Neden üzgünsün, ey gönlüm,
Neden içim huzursuz?
Tanrı'ya umut bağla,
Çünkü O'na yine övgüler sunacağım;
O benim kurtarıcım ve Tanrım'dır.
« Mezmurlar 41 | Mezmurlar 42 | Mezmurlar 43 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

42:1-43:5 “Düşmanların baskısından” (Mez.42:9; Mez.43:2) kurtulmak ve tapınağa, yani Tanrı’nın huzuruna bir daha çıkmak için edilen bir duadır. Benzersiz yapıları (bkz. Mez.42-43 başlığa ait not) ve ortak konular geliştirmeleri nedeniyle bu iki mezmurun birlikte tek bir dua oluşturduğu anlaşılır (birçok İbranice el yazmasında bu iki mezmur birleşiktir). Yapısal olarak bu mezmuru (42-43) oluşturan üç kıta simetriktir (her biri dört ayet içerir) ve hepsinin ardından aynı nakarat gelir (Mez.42:5,Mez.42:11; Mez.43:5). Bununla beraber ikinci kıtanın ortasında (bkz. Mez.6:6’ya ait not), üçlü nakarat içinde yansıtılan güveni burada tazeleyen ilave bir ayet (Mez.42:8) bulunur. Dua, Tanrı’nın varlığına duyulan özlem (Mez.42:1) ile başlayıp Tanrı’ya sunağında şükredeceğine dair verilen sözle sona erer (Mez.43:4).
42:5 İmanlı, içinde bulunduğu duruma ve kendi duygularına değil, Tanrı’nın geçmişte yaptığı iyiliklere ve gelecekte yapacaklarına dair verdiği vaatlere dayanmalıdır (bkz. Mez.27:13-14; Mez.27’ye ait notlar). övgüler sunacağım Bkz. Mez.7:17; Mez.9:1’e ait notlar; ayrıca bkz. Mez.43:4.

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş