Mezmurlar 48:1-2

« Mezmurlar 47 | Mezmurlar 48 | Mezmurlar 49 »
48
48. Mezmur
İlahi - Korahoğulları'nın mezmuru
1RAB büyüktür ve yalnız O övülmeye değer
Tanrımız'ın kentinde, kutsal dağında.
2 Yükselir zarafetle,
Bütün yeryüzünün sevinci Siyon Dağı,
Safon'un[a] doruğu, ulu Kral'ın kenti.
« Mezmurlar 47 | Mezmurlar 48 | Mezmurlar 49 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

Mez.48 Yüce Kral’ın kenti olan Siyon’un (bkz. Mez.46 ve 47’ye ait notlar) güvenlik içinde oluşu (bunun gerçekleşeceğine iman edilir) kutlanır. Tapınakta toplanan halk için Levili koro tarafından söylenmiş olabilir. İlk ve son ayetler, Siyon’un Tanrısı hakkında huzur verici açıklamalarla bütünü çerçeveler. Ortada yer alan Mez.48:8 (bkz. Mez.6:6’ya ait not), mezmurun ana fikrini özetler. Mezmurdaki dört kıta, konuyu simetrik biçimde geliştirir (bkz. Mez.48:2-3,Mez.48:4-7,Mez.48:9-11,Mez.48:12-13’e ait notlar). Kentin her noktadan gelecek saldırılara karşı güvende olduğu izlenimini vermek üzere, dört kıtada dört ana yönle ilgili imalar bulunur (bkz. Mez.48:2,Mez.48:7,Mez.48:10,Mez.48:13’e ait notlar).
Mez.48 başlık İlahi Bkz. Mez.30 başlığa ait not. Korahoğulları’nın Bkz. Mez.42-43 başlığa ait not.
48:1 Tanrımız’ın kentinde, kutsal dağında Bkz. Mez.46:4. kutsal dağında Bkz. Mez.2:6 ve Mez.43:3’e ait notlar.
48:2 Yükselir Bölgedeki en yüksek dağ olmadığı halde, Tanrı’nın tapınağı orada olduğu için yüce bir dağ olarak tanımlanır (bkz. Mez.68:15-16 ve ilgili not; Yşa.2:2). zarafetle Yüksekliği ve güvenli konumu itibariyle. Bütün yeryüzünün sevinci Muhtemelen, Saba Kraliçesi tarafından da ifade edildiği gibi (bkz. 1Kr.10:1-13), öbür uluslardan olan insanların hayranlığı söz konusudur; Siyon’un güzelliği ve ihtişamı, RAB’bin orada (tapınakta) olmasıyla bağlantılıdır. Safon’un Kenan ilahı Baal’ın yaşadığı sanılan dağ. Kuzeydeki Safon Dağı, Fenikeliler tarafından baş ilâhları El’in kutsal mekânı olarak kabul ediliyordu. ulu Kral’ın Bkz. Mez.47:2’ye ait not.

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş