Mezmurlar 60:6-8

« Mezmurlar 59 | Mezmurlar 60 | Mezmurlar 61 »
6Tanrı şöyle konuştu kutsal yerinde:
“Şekem'i sevinçle bölüştürecek,
Sukkot Vadisi'ni ölçeceğim.
7Gilat benimdir, Manaşşe de benim,
Efrayim miğferim,
Yahuda asam.
8Moav yıkanma leğenim,
Edom'un üzerine çarığımı fırlatacağım[a],
Filist'e zaferle haykıracağım.”
« Mezmurlar 59 | Mezmurlar 60 | Mezmurlar 61 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

Mez.60 Yabancı bir ulustan, muhtemelen Edom’dan (bkz. Mez.60:9) ağır darbe aldıktan sonra Tanrı’nın yardımı için edilen ulusal bir dua. Duanın önderi (“beni”, Mez.60:9), 2Ta.20. bölümde olduğu gibi, kral olabilir. Tanrı’nın, halkını reddederek (Mez.60:1,Mez.60:10) artık ordulara öncülük etmemesiyle ilgili (Mez.60:10) olan bu ağıt, bu mezmuru Mez. 44’e benzer kılmaktadır (bkz. Mez.44:9). 5-12. ayetler Mez.108:6-13’te tekrarlanır. Dua, ağıttan (Mez.60:1-3) Tanrı’ya duyulan güvene geçiş gösterir.
60:5-8 Yakarışın (Mez.60:5) ardından RAB’bin güven verici sözleri yer alır (Mez.60:6-8). RAB, İsrail’i yöneten ve düşmanları karşısında zafer kazanan Savaşçı Kral olarak tasvir edilir (bkz. Çık.15:3,Çık.15:13-18).
60:6-8 Halk, Tanrı tarafından reddedilmekten yakınırken Tanrı onlara İsrail’in ve öbür ulusların toprakları üzerinde egemen olduğunu hatırlatır. Böylelikle Davut’un yine zafere ulaşacağı umudu doğar (Mez.60:9-12).
60:6 Şekem’i... Sukkot Vadisi’ni RAB ve İsrail tarafından Şeria Irmağı’nın batısında ve doğusunda ele geçirilen bölgeyi temsil etmektedirler (bkz. Yar.33:17-18; 1Kr.12:25).
60:7 Gilat... Manaşşe Manaşşe Oymağı’nın yarısı, Şeria Irmağı’nın doğusundaki Gilat’a, öbür yarısı da Şeria Irmağı’nın batısında Efrayim’in biraz kuzeyine yerleşmişti (bkz. Yşu.13:29-31; Yşu.17:5-11). Bu ifade, RAB’bin mutlak yetkisinin Şeria Irmağı’nın hem doğusu hem de batısındaki bölgeyi kapsadığını gösterir. Efrayim... Yahuda Biri Rahel soyundan olan kuzeydeki oymakları (Efrayim), öbürü Lea soyundan olan güneydeki oymakları (Yahuda) temsil eden, İsrail’in önde gelen iki oymağı (bkz. Yar.48:13-20; Yar.49:8-12; Say.2:3,Say.2:18; Yşu.15-16. bölümler). Birlikte anıldığı nda tüm İsrail’i ifade eder (Yşa.11:13; Zek.Yşa.9:13). Efrayim... asam Bu ifadeler hem kuzey hem de güney krallıkları ve hem askeri hem de sivil yönetimi içeriyor. Yahuda asam Tanrı’nın, halkına egemen olmak üzere (bkz. 2Sa.7. bölüm) yeryüzünde seçtiği vekilin (kralın) Yahuda oymağından olacağı bildirilmiş (Yar.49:10) ve bu bildiri yerine gelmiştir (1Sa.16:1-13).
60:8 Moav... Edom’un... Filist’e İsrailliler’in sırasıyla doğu, güney ve batı sınırlarında bulunan ezeli düşmanları (bkz. Çık.15:14-15; ayrıca bkz. Çık.13:17; Say.20:14-21; 22-24). yıkanma leğenim Bu mecaz, muhtemelen Moav’ın Lut Gölü’nün doğu kıyısında bulunmasıyla ilgilidir. çarığımı fırlatacağım Toprak üzerinde hakkı olduğunu belirten geleneksel simgesel hareket (krş. Rut.4:7).

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş