Mezmurlar 73:1

Mez.73 Doğruların ve kötülerin sonlarıyla ilgili bilgelik sözleri. Mezmurlar’ın üçüncü kitabının bu ilk mezmurunda, sonraki mezmurların ana fikri olan, kişinin sıkıntılı zamanlardaki iman durumu ifade edilmektedir. Mezmur yazarı burada imanlıları en çok rahatsız eden sorulardan birini sorar: Neden doğrular acı çeker ve kötüler çoğunlukla refah içinde yaşar? Konu bakımından bu mezmur Mez.49’la ilişkilidir (bkz. ilgili not; ayrıca bkz. Mez.37) ve her biri on dört ayet halinde iki bölüme ayrılır.

Mez.73 başlık Mezmur, Davut’un üç Levili koro şefinden biri olan Asaf’a atfedilmiştir (öbür iki koro şefi Heman ve Yedutunveya Etanidi; bu üç kişi Levi’nin üç oğlunun soyundan gelenleri ve onların boylarını temsil eder; bkz. Mez.39; 42-43; 50 başlıklara ait notlar). Bu mezmurla birlikte, önceleri muhtemelen Mez.50’nin de aralarında bulunduğu, Asaf’a ait on bir mezmurluk bir dizi (Mez.73-83) başlar. Dizi içinde daha sonraki tarihlere ilişkin dualar açık biçimde yer aldığından (örn. Mez.74; 79; 83), başlıklardaAsaf’a yapılan göndermeler, onun soyundan olup hizmeti sürdürenleri de içermektedir (bkz. Mez.50 başlığa ait not). Asaf’a ait mezmurlarda ağırlıklı konu, Tanrı’nın kendi halkı ve öbür uluslar üzerindeki yönetimidir. Başlangıçta verilen öğreti (Mez.73) ayrı tutulursa, bu mezmurlar dizisi, Tanrı’nın halkını yabancıların baskısından kurtarması için yapılan yakarışlarla başlar ve biter (Mez.74; 83). Geri kalan mezmurlar ise (Mez.75-82) konu bakımından ikişer ikişer eşleşir: (1) Hâkim olan Tanrı’nın, kötüleri alaşağı edip doğruları yücelttiğinden ve İsrail’in Tanrısı ve Kurtarıcısı olarak düşmanlarını bozguna uğrattığından söz edilir (Mez.75-76). (2) Tanrı’nın halkını kurtardığı anlar hatırlanır (Mez.77-78). (3) İsrail’in düşmanlarının saldırıları karşısında Tanrı’ya yardım için yakarılır (Mez.79-80). (4) Tanrı, kendi halkı ve öbür uluslar (Mez.81-82) üzerinde hâkim olarak tasvir edilir.

73:1-14 RAB’be itaat eden birinin, çektiği sıkıntılardan yorgun düştüğünde kötülerin rahatına imrendiği dönem, imanının neredeyse yok olacağı biçimde sınandığı dönemdir.

73:1 Yüreği Bkz. Mez.5:9’a ait not. Yüreği temiz olanlara Bkz. Mez.73:13; ayrıca bkz. Mez.24:4’e ait not.