Mezmurlar 110:1-4

« Mezmurlar 109 | Mezmurlar 110 | Mezmurlar 111 »
110
110. Mezmur
Davut'un mezmuru
1 RAB Efendim'e:
“Ben düşmanlarını ayaklarının altına serinceye dek[a]
Sağımda otur” diyor.
2RAB Siyon'dan uzatacak kudret asanı,
Düşmanlarının ortasında egemenlik sür!
3Savaşacağın gün
Gönüllü gidecek askerlerin.
Seherin bağrından doğan çiy gibi
Kutsal giysiler içinde
Sana gelecek gençlerin.
4 RAB ant içti, kararından dönmez:
“Melkisedek düzeni uyarınca
Sonsuza dek kâhinsin sen!” dedi.
« Mezmurlar 109 | Mezmurlar 110 | Mezmurlar 111 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

Mez.110 Kral-Kâhin Mesih hakkında önbildiri (ayrıca bkz. Makale: Kral Tanrı, Kral Mesih, İsrail Kralı Kavramları, s.370). Mez.2 gibi bu mezmur da, Davut soyundan yeni bir kralın tahta çıkma töreninde söylenmek üzere bestelenmiş olmalıdır. Yahudiler, mezmurun Mesih’le ilgili olduğunu kabul ediyorlardı. Bu mezmur, Yeni Antlaşma’da İsa Mesih (bkz. Mat.22:43-45; Mar.12:36-37; Luk.20:42-44), Petrus (bkz. Elç.2:34-36) ve İbraniler Mektubu’nun yazarı tarafından alıntılanır (Elç.1:13, Elç.5:6-10; Elç.7:11-28). Bu nedenle Hıristiyanlar, en dolaysız biçimde peygamberlik sözleri içeren mezmurun bu olduğuna inanır. Mezmur, 1-3. ayetler ve 4-7. ayetler olmak üzere ikiye ayrılır; her iki kısımda da kısa önbildirinin (Elç.110:1,Elç.110:4) ardından temaya uygun açıklamalar gelir.
110:1-3 Bkz. Mez.2:7-12.
110:1 efendime Kral Davut kendinden üstün birinden söz ediyor (bkz. Mat.22:44-45; Mar.12:36-37; Luk.20:42-44; Elç.2:34-35; İbr.1:13). düşmanlarını Bkz. Mez.2:1-3’e ait not. ayaklarının altına serinceye dek Bkz. 1Ko.15:25; Ef.1:22; İbr.10:12-13. İbranice’den birebir çevirisi: “ayaklarına tabure yapıncaya dek”. Krallar kendilerini, yenilgiye uğrattıkları düşmanın üzerine ayaklarını koymuş olarak tasvir ederlerdi (bkz. Yşu.10:24). Sağımda Bu ifade, kraldan sonra krallık yetkisine en yakın olanın yerini anlatmak için kullanılırdı (bkz. Mez.45:9; 1Kr.2:19; Mat.26:64; Mar.14:62; Luk.22:69; Elç.2:33; Elç.5:31; Elç.7:55-56; Rom.8:34; Ef.1:18-20; Kol.3:1; İbr.1:3; İbr.8:1-2; İbr.10:12; İbr.12:2).
110:2 Siyon Davut’un (bkz. 2Sa.5:7,2Sa.5:9) ve Yüce Kral Tanrı’nın (bkz. Mez.46; 48; 2Sa.132:13-18) krallık kenti (bkz. Mez.9:11 ve ilgili not). uzatacak kudret asanı ‘Krallığını genişletecek’ anlamında.
110:3 Gönüllü Bkz. Hak.5:2. Seherin bağrından... gençlerin Bkz. 2Sa.17:11-12; 2Ta.13:8,2Ta.13:12; 2Ta.20:15,2Ta.20:21; Yşa.13:3-4.
110:4 ant içti RAB, daha önce de Davut’un krallık soyunu sonsuza dek sürdüreceğine dair vaatte bulunmuştu (bkz. Mez.89:35-37; 2Sa.7:1 0-16; krş. İbr.6:16-18; İbr.7:20-22). Melkisedek düzeni uyarınca... kâhinsin Tanrı’nın krallığının temsilcisi olan Davut,Antlaşma Sandığı’nın (bkz. 2Sa.6:1-15, özellikle 2Sa.6:14; 1Kr.8:1), kâ-hinlerin ve Levililer’in hizmetleri ile tapınak törenlerinin gözetiminden de sorumluydu (bkz. 1Ta.6:31; 1Ta.15:11-16; 1Ta.16:4-42; 1Ta.23:3-31; 1Ta.25:1; 2Ta.17:7-9; 2Ta.19:8-11; 2Ta.29:25,2Ta.29:30; 2Ta.31:2; 2Ta.35:15-16; Ezr.3:10; Ezr.8:20; Neh.12:24,Neh.12:36,Neh.12:45). Burada Davut’un oğlu, Harun ve oğullarının yürüttüğünden daha yüksek bir kâhinlik düzenine göre (bkz. Zek.Neh.6:13; krş. İbr.7. bölüm), İbrahim’in günlerinde Tanrı’nın Yeruşalim’deki kralkâhini olan Melkisedek (bkz. Yar.14:18) düzenine göre Tanrı tarafından Siyon’da kralkâhin olarak atanır. Sonsuza dek Kalıcı ve geri dönülemez olarak. Yu.12:34, buradan alıntılanmış olabilir.

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş