Mezmurlar 143:1-6

« Mezmurlar 142 | Mezmurlar 143 | Mezmurlar 144 »
143
143. Mezmur
Davut'un mezmuru
1Duamı işit, ya RAB,
Yalvarışlarıma kulak ver!
Sadakatinle, doğruluğunla yanıtla beni!
2 Kulunla yargıya girme,
Çünkü hiçbir canlı senin karşında aklanmaz.
3Düşman beni kovalıyor,
Ezip yere seriyor.
Çoktan ölmüş olanlar gibi,
Beni karanlıklarda oturtuyor.
4Bu yüzden bunalıma düştüm,
Yüreğim perişan.
5Geçmiş günleri anıyor,
Bütün yaptıklarını derin derin düşünüyor,
Ellerinin işine bakıp dalıyorum.
6Ellerimi sana açıyorum,
Canım kurak toprak gibi sana susamış. Sela
« Mezmurlar 142 | Mezmurlar 143 | Mezmurlar 144 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

138:1-145:21 Bu sekiz mezmur, Davut’a ait eski mezmurların dilini ve temasını yansıtır; bazı yorumculara göre, bunların bazıları çok sonraki, hatta sürgünden sonraki tarihlere aittir. Bu mezmur dizisi, övgü ezgileriyle çevrelenir (Mez.138; 145). Tanrı’nın yüceliği ve iyiliğiyle ilgili ifadeler içermektedir. Mez.139 Tanrı’nın bireyle olan ilişkisi üzerinde dururken, Mez.145 yaratılışla arasındaki ilişkiye odaklanır.
Mez.143 Tanrı’nın yönlendirişi ve düşmandan kurtarması için yapılan yakarış. Bu, tövbeyle ilgili yedinci ve son mezmurdur (bkz. Mez.6’ya ait not). Mezmur, İbranice’de yedişer dizeden oluşan iki kısımdan (Mez.143:1-6,Mez.143:7-10) ve mezmurun sonunda duanın temasının tekrarlandığı iki dizeden (Mez.143:11-12) oluşur. İlk kısmın ortasında yer alan üç dize (Mez.143:3-4) Mezmur yazarının sıkıntısını betimlerken, ikinci kısmın ortasındaki üç dize (Mez.143:8-9), mezmur yazarının RAB’bin kendisini sıkıntılardan kurtaracağı na duyduğu güveni ifade etmektedir. Tanrı’nın doğruluğuyla ilgili vurgular (Mez.143:1,Mez.143:11) ve yazarın kendisini “kul” olarak tanıtması (Mez.143:2,Mez.143:12), duanın ağırlık noktasını oluşturur (ayrıca bkz. Tanrı’nın sadakati, Mez.143:1; Tanrı’nın sevgisi, Mez.143:12).
Mez.143 başlık Bkz. Mez.138-145’e ait not.
143:1 doğruluğunla Bkz. “adil”, Mez.4:1’e ait not.
143:2 Mezmur yazarı, günahlılığının ve Tanrı’nın merhametine ihtiyacı olduğunun farkında olduğundan, Tanrı’ya, kendisini yargılamak yerine tüm dikkatini düşmanın zulmüne ve haksız saldırılarına yoğunlaştırması için yalvarır. Kulunla Bkz. Mez.78:70 ve ilgili not.
143:3 Krş.Ağı.3:6. karanlıklarda Bkz. Mez.143:7; ayrıca bkz. Mez.27:1’e ait not; Mez.88:6.
143:4 Yüreğim Bkz. Mez.5:9’a ait not.
143:5-6 Tanrı’nın geçmişteki kurtarışlarını anımsamak, mezmur yazarını cesaretlendirmektedir.
143:6 Ellerimi sana açıyorum Dua ederek (bkz. Mez.44:20; Mez.88:9; Çık.9:29). Canım Bkz. Mez.31:9’a ait not. sana susamış Bkz. Mez.63:1’e ait not.

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş