Mezmurlar 35:19-28

19 Sevinmesin boş yere bana düşman olanlar,
Göz kırpmasınlar birbirlerine
Nedensiz benden nefret edenler.
20Çünkü barış sözünü etmez onlar,
Kurnazca düzen kurarlar ülkenin sakin insanlarına.
21Beni suçlamak için ağızlarını ardına kadar açtılar:
“Oh! Oh!” diyorlar, “İşte kendi gözümüzle gördük yaptıklarını!”
22Olup biteni sen de gördün, ya RAB, sessiz kalma,
Ya Rab, benden uzak durma!
23Uyan, kalk savun beni,
Uğraş hakkım için, ey Tanrım ve Rab'bim!
24Adaletin uyarınca haklı çıkar beni, ya RAB, Tanrım benim!
Gülmesinler halime!
25Demesinler içlerinden:
“Oh! İşte buydu dileğimiz!”,
Konuşmasınlar ardımdan:
“Yedik başını!” diye.
26Utansın kötü halime sevinenler,
Kızarsın yüzleri hepsinin;
Gururla karşıma dikilenler
Utanca, rezalete bürünsün.
27Benim haklı çıkmamı isteyenler,
Sevinç çığlıkları atıp coşsunlar;
Şöyle desinler sürekli:
“Kulunun esenliğinden hoşlanan RAB yücelsin!”
28O zaman gün boyu adaletin,
Övgülerin dilimden düşmeyecek.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

Mez.35 Dostluk gösterdiği kişilerin acımasız iftiralarına uğrayan “kulunun” (Mez.35:27) yardımına koşması için RAB’be yapılan yakarış. Bu saldırılar, kralın yaşadığı kötü durum (“kötü halime”, Mez.35:26) yüzünden meydana gelmektedir (bkz. Mez.35:15,Mez.35:19,Mez.35:21,Mez.35:25); muhtemelen büyük bir hastalıktır (bkz. Mez.35:13; ayrıca bkz. Mez.6’ya ait not). Bu mezmur, Mez.34:15-22’de söz edilene benzeyen haklı çıkma beklentisiyle RAB’be “yakarış” örneğidir. Mezmurun yapısı göz önüne alındığında, başlangıçta RAB’be Kutsal Savaşçı olarak yapılan yakarışın (Mez.35:1-3) ardından, Davut’un RAB’be Kutsal Hâkim olarak yakarmasıyla süren ve her biri övgü dolu sözlerle bitirilen üç kısım gelir (Mez.35:4-10,Mez.35:11-18,Mez.35:19-28; bkz. Mez.7:17’ye ait not).
35:19-28 Tanrı’nın çekilen sıkıntılardan kurtarması için yapılan yakarış tekrarlanıyor.
35:19 boş yere bana düşman olanlar Bkz. Mez.35:11-17; krş. Mez.38:19-20; Mez.69:4; Mez.109:3; Mez.119:86,Mez.119:161; ayrıca bkz. Ağı.3:52. Nedensiz benden nefret edenler Hem Mez.35:19, hem de Mez.69:4, İsa Mesih’in Yu.15:25’te söz ettiği olayların önhabercisidir.
35:21 Oh! Oh! Bkz. Mez.35:25; ayrıca bkz. Mez.3:2.
35:22 sessiz kalma Bkz. Mez.28:1; Mez.83:1; Mez.109:1.
35:23 Uyan Bkz. Mez.7:6’ya ait not. kalk Bkz. Mez.3:7’ye ait not.
35:24 Adaletin Bkz. “adil”, Mez.4:1’e ait not.
35:25 Yedik başını! Bkz. Mez.124:3.
35:26 bürünsün Bkz. Mez.109:29’a ait not.
35:27 kulunun Burada ‘meshettiğinin’ anlamındadır (bkz. Mez.2:2’ye ait not).
35:28 Bkz. Mez.7:17’ye ait not. adaletin Bkz. Mez.4:1’e ait not.

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş