Mezmurlar 66:8

« Mezmurlar 65 | Mezmurlar 66 | Mezmurlar 67 »
8Ey halklar, Tanrımız'a şükredin,
Övgülerini duyurun.
« Mezmurlar 65 | Mezmurlar 66 | Mezmurlar 67 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

65:1-68:35 Övgü temasının hâkim olduğu dört mezmur. Tanrı’nın yaptıklarını gören dünyadaki tüm insanlar İsrail’in Tanrısı’na övgü ilahileri söylemelidir (bkz. Mez.46:10’a ait not). Çünkü Tanrı tüm yaratılışa bir düzen getirmiş, insanların bereketli biçimde yararlanması için yaratılışı verimli kılmıştır ve halkını her zaman kurtarmıştır.
Mez.66 Duaları yanıtlayan Tanrı övülüyor. Mezmur yazarı kendisini sıkıntılarından kurtaran Tanrı’nın yaptıklarını, Mısır’dan çıkış sırasında İsrail halkına yaptıklarıyla özdeşleştirmektedir. Adadığı adakları yerine getirmek için tapınakta övgüler sunulmaktadır (Mez.66:13-14); çoğunlukla başkaları da bu övgüye davet edilir (bkz. Mez.9:1’e ait not). Bu mezmur da coşkuyla yapılan böyle bir davetle başlar. Başka mezmurlarda da görüldüğü gibi, söz konusu davet, dünyanın dört bir bucağına ulaşır (örn. Mez.67:3-5; Mez.68:32; Mez.98:4; Mez.99:1-3; Mez.100:1; Mez.117:1; bkz. Mez.65-68’e ait not).

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş