Mezmurlar 89:5-18

5Ya RAB, gökler över harikalarını,
Kutsallar topluluğunda övülür sadakatin.
6Çünkü göklerde RAB'be kim eş koşulur?
Kim benzer RAB'be ilahi varlıklar arasında?
7Kutsallar topluluğunda Tanrı korku uyandırır,
Çevresindekilerin hepsinden ulu ve müthiştir.
8Ya RAB, Her Şeye Egemen Tanrı,
Senin gibi güçlü RAB var mı?
Sadakatin çevreni sarar.
9Sen kudurmuş denizler üzerinde egemenlik sürer,
Dalgalar kabardıkça onları dindirirsin.
10Sen Rahav'ı[a] leş ezer gibi ezdin,
Güçlü kolunla düşmanlarını dağıttın.
11Gökler senindir, yeryüzü de senin;
Dünyanın ve içindeki her şeyin temelini sen attın.
12Kuzeyi, güneyi sen yarattın,
Tavor ve Hermon dağları
Sana sevincini dile getiriyor.
13Kolun güçlüdür,
Elin kudretli, sağ elin yüce.
14Tahtın adalet ve doğruluk üzerine kurulu,
Sevgi ve sadakat önünsıra gider.
15Ne mutlu sevinç çığlıkları atmasını bilen halka, ya RAB!
Yüzünün ışığında yürürler.
16Gün boyu senin adınla sevinir,
Doğruluğunla yücelirler.
17Çünkü sen onların gücü ve yüceliğisin,
Lütfun sayesinde gücümüz artar.
18Kalkanımız RAB'be,
Kralımız İsrail'in Kutsalı'na aittir.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

Mez.89 Davut Hanedanlığı’nın çöküşü karşısında duyduğu üzüntüyü dile getiren ve eski gücüne kavuşması için edilen bir yakarış. Söz konusu olay, İÖ 597’de Nebukadnessar’ın Yeruşalim’e saldırısı ve ardından Kral Yehoyakin’in sürülmesi olabilir (bkz. 2Kr.24:8-17). Mezmurun girişinde (2Kr.89:1-4) Tanrı’nın sevgisi, sadakati (2Kr.89:1-2) ve Davut’la yaptığı antlaşma (2Kr.89:3-4) hakkında bir ezgi bulunur. Bu iki tema, daha sonra sevinç temasıyla geliştirilir: 2Kr.89:5-18’de tekrar Tanrı’nın sevgisi ve sadakati övülür; 2Kr.89:19-37’de de Davut’la yaptığı antlaşmanın ayrıntılarına girilir. Mezmurun devamında bu sevinç birden ağıta dönüşür ve mezmur yazarı, Tanrı’nın, meshettiği kralı reddetmesini açıklamaya girişir (2Kr.89:38-45). Bunun ardından, Tanrı’nın Davut’la olan antlaşmasını anımsaması için dua eder (2Kr.89:46-51).
89:5 harikalarını Bkz. Mez.9:1’e ait not. Kutsallar topluluğunda Gökteki melekler kurulunda (bkz. Mez.89:7; ayrıca bkz. “tanrısal kurul”, Mez.82:1’e ait not).
89:6 ilahi varlıklar Bkz. Mez.29:1 ve ilgili not.
89:8 RAB, Her Şeye Egemen Tanrı Bkz. 1Sa.1:3’e ait not. Sadakatin çevreni sarar Sadakat, bu kıtanın temasıdır (bkz. Mez.89:5).
89:9-10 Bkz. Yar.1:6-10; ayrıca bkz. Mez.65:6-7; Mez.74:13-14’e ait notlar.
89:10 Rahav’ı Derinliklerdeki canavar olup muhtemelen Livyatan’ın öbür adıdır (bkz. Mez.74:14 ve Eyü.9:13’e ait not).
89:12 Tavor Bkz. Hak.4:6’ya ait not. Hermon Bkz. Yas.3:8’e ait not. sevincini dile getiriyor Bkz. Mez.65:13’e ait not.
89:14 Tahtın adalet ve doğruluk üzerine kurulu Bkz. Mez.97:2; krş. Özd.16:12; Özd.25:5; Özd.29:14.
89:18 İsrail’in Kutsalı’na Bkz. Mez.71:22; Mez.78:41; 2Kr.19:22 ve ilgili not.

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş