Mezmurlar 95:6-11

6Gelin, tapınalım, eğilelim,
Bizi yaratan RAB'bin önünde diz çökelim.
7 Çünkü O Tanrımız'dır,
Bizse O'nun otlağının halkı,
Elinin altındaki koyunlarız.
Bugün sesini duyarsanız,
8 Meriva'da[a], o gün çölde, Massa'da[b] olduğu gibi,
Yüreklerinizi nasırlaştırmayın.
9Yaptıklarımı görmelerine karşın,
Atalarınız orada beni sınayıp denediler.
10Kırk yıl o kuşaktan hep iğrendim,
“Yüreği kötü yola sapan bir halktır” dedim,
“Yollarımı bilmiyorlar.”
11 Bu yüzden öfkeyle ant içtim:
“Huzur diyarıma[c] asla girmeyecekler!”
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

Mez.95 Kâhin veya Levili tarafından RAB’be tapınmak için tapınakta toplanmış İsrailliler’e yapılan çağrı (bkz. Mez.93’e ait not). Mez.95, RAB’bin yönetimi altında duydukları güvenliğin, ancak O’nun sadık ve söz dinleyen hizmetkârları olarak kaldıkları sürece var olacağını İsrailliler’e keskin bir dille hatırlatmaktadır. Mezmur iki kısma ayrılır: (1) Tüm yeryüzünün Rabbi’ni övme çağrısı (Mez.95:1-5); (2) boyun eğen bir tutum ve itaatli bir yürekle RAB’bin halkı üzerindeki krallığını kabullenme çağrısı (Mez.95:6-11).
95:6-11 RAB’be alçakgönüllü yürekle boyun eğme çağrısı. Yeni Antlaşma’da bu ayetler Mesih’in gelişi ışığında kullanılmıştır (bkz. İbr.3:7-4:13).
95:6 Bizi yaratan Hem her şeyin Yaratıcısı (bkz. Yar.1. bölüm) hem de İsrail’in Kurtarıcısı olan RAB, onları yeryüzünde Tanrı’nın halkı olsunlar diye “yarattı” (bkz. Yşa.45:9-12; Yşa.51:12-16).
95:7 otlağının halkı Bkz. Mez.100:3; Yer.23:1; Hez.34:17-23. Krallar çoğunlukla, halklarının “çobanları” olarak tanımlandıkları için (bkz. Mez.23:1 ve Mez.74:1’e ait notlar), egemenlik alanları da “otlakları” olarak adlandırılır (bkz. Yer.25:36; Yer.49:20; Yer.50:45). sesini duyarsanız Muhtemelen dini bayramlarda okunan Tanrı’nın sözü aracılığıyla.
95:8 Meriva’da... Massa’da Törenin önderi, İsrailliler’e çölde başkaldırıları zamanlarını anımsatır (bkz. Çık.17:7; Say.20:13; Yas.6:16).
95:9 Yaptıklarımı görmelerine Tanrı’nın Mısır’da ve Kızıldeniz’de yaptığı mucizeler, çölde yiyecek sağlaması (bkz. Çık.16. bölüm; ayrıca bkz. Say.14:11).
95:10 Kırk yıl İsrailliler’in başkaldırısı, Kenan topraklarını ele geçirmeyi reddedip Mısır’a geri dönmeyi düşündükleri zaman doruk noktasına vardı (bkz. Say.14:1-4). Bundan sonra, Tanrı onları kırk yıl çölde kalma cezasına çarptırdı (bkz. Say.14:34). o kuşaktan Mısır’dan çıkan ve Tanrı’yla Sina Dağı’nda antlaşma yapan (yetişkin) İsrailliler (bkz. Say.32:13). Yüreği Bkz. Mez.5:9’a ait not. Yollarımı Bkz. Mez.25:4 ve ilgili not.
95:11 öfkeyle Bkz. Mez.2:5’e ait not. ant içtim Bkz. Say.14:21-23; Yas.1:34-36. Huzur İsrailliler’in Tanrı’nın yeryüzünde aralarında bulunduğu, onları tüm dış tehditlerden ve iç felaketlerden koruduğu bir konuma sahip olduklarını ifade eden bir kavramdır (bkz. 1Kr.5:4). Huzur diyarıma Vaat edilmiş topraklar, Tanrı’nın halkını “rahata kavuşturacağı” yerdi (bkz. Çık.33:14; Yas.12:9-10; Yas.25:19; Yşu.1:13,Yşu.1:15).

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş