Mezmurlar 73:4-20

« Mezmurlar 72 | Mezmurlar 73 | Mezmurlar 74 »
4Onlar acı nedir bilmezler,
Bedenleri sağlıklı ve semizdir[a].
5Başkalarının derdini bilmez,
Onlar gibi çile çekmezler.
6Bu yüzden gurur onların gerdanlığı,
Zorbalık onları örten bir giysi gibidir.
7Şişmanlıktan gözleri dışarı fırlar,
İçleri kötülük kazanı gibi kaynar.
8İnsanlarla eğlenir, kötü niyetle konuşur,
Tepeden bakar, baskıyla tehdit ederler.
9Göklere karşı ağızlarını açarlar,
Boş sözleri yeryüzünü dolaşır.
10Bu yüzden halk onlardan yana döner,
Sözlerini ağzı açık dinler.
11Derler ki, “Tanrı nasıl bilir?
Bilgisi var mı Yüceler Yücesi'nin?”
12İşte böyledir kötüler,
Hep tasasız, sürekli varlıklarını artırırlar.
13Anlaşılan boş yere yüreğimi temiz tutmuşum,
Ellerimi yıkamışım suçsuzum diye.
14Gün boyu içim içimi yiyor,
Her sabah azap çekiyorum.
15“Ben de onlar gibi konuşayım” deseydim,
Senin çocuklarına ihanet etmiş olurdum.
16Bunu anlamak için düşündüğümde,
Zor geldi bana,
17Tanrı'nın Tapınağı'na girene dek;
O zaman anladım sonlarının ne olacağını.
18Gerçekten onları kaygan yere koyuyor,
Yıkıma sürüklüyorsun.
19Nasıl da bir anda yok oluyor,
Siliniveriyorlar dehşet içinde!
20Uyanan birisi için rüya nasılsa,
Sen de uyanınca, ya Rab,
Hor göreceksin onların görüntüsünü.
« Mezmurlar 72 | Mezmurlar 73 | Mezmurlar 74 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

Mez.73 Doğruların ve kötülerin sonlarıyla ilgili bilgelik sözleri. Mezmurlar’ın üçüncü kitabının bu ilk mezmurunda, sonraki mezmurların ana fikri olan, kişinin sıkıntılı zamanlardaki iman durumu ifade edilmektedir. Mezmur yazarı burada imanlıları en çok rahatsız eden sorulardan birini sorar: Neden doğrular acı çeker ve kötüler çoğunlukla refah içinde yaşar? Konu bakımından bu mezmur Mez.49’la ilişkilidir (bkz. ilgili not; ayrıca bkz. Mez.37) ve her biri on dört ayet halinde iki bölüme ayrılır.
73:1-14 RAB’be itaat eden birinin, çektiği sıkıntılardan yorgun düştüğünde kötülerin rahatına imrendiği dönem, imanının neredeyse yok olacağı biçimde sınandığı dönemdir.
73:4-12 Kötülerin refahı ve refahın getirdiği küstahlık abartılı biçimde tasvir ediliyor (ayrıca bkz. Mez.10:2-11; krş. Eyü.21. bölüm).
73:4 İbranice’den, “ölürken acı çekmezler, bedenleri semizdir” diye de çevrilebilir.
73:6 gurur onların gerdanlığı Özd.1:8-9; Özd.3:3,Özd.3:21-22’nin tersine. onları örten bir giysi Bkz. Mez.109:29’a ait not.
73:11 Derler ki Eylemleri gibi sözleri de Tanrı’dan “uzak” yaş adıklarını gösterir (Mez.73:27).
73:13 yüreğimi temiz Bkz. Mez.73:1’e ait not.
73:15-28 Ağır sıkıntılarla sınanan mezmur yazarının imanı tazelenir; çünkü Tanrı’nın övüldüğü ve yollarının öğretildiği tapınakta, Tanrı’nın kötüler için belirlediği sonu görmüştür.
73:15 senin çocuklarına Tanrı’ya yönelmiş kişilere.
73:18-20 Refah içinde yaşıyormuş gibi görünseler de, Tanrı, tehlikelerle karşılaştıklarında kötüleri kendi başlarına bırakır; onları uyarmaz, onlar da kötülüklerinin ardından sürüklenip giderler. Bu ayetlerdeki sözler kötülerin ölümden sonraki durumlarıyla ilgili değildir; kötülerin refahının tamamen ve kaçınılmaz olarak sona ereceğinden söz edilmektedir (bkz. Mez.49; krş. Mez.73:24).
73:20 Sen de uyanınca Bkz. Mez.7:6’ya ait not.

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş