Mezmurlar 90:4-5

« Mezmurlar 89 | Mezmurlar 90 | Mezmurlar 91 »
4 Çünkü senin gözünde bin yıl
Geçmiş bir gün, dün gibi,
Bir gece nöbeti gibidir.
5İnsanları bir düş gibi siler, süpürürsün,
Sabah biten ot misali:
« Mezmurlar 89 | Mezmurlar 90 | Mezmurlar 91 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

Mez.90 Sonsuza dek var olan Tanrı’nın, günahları yüzünden O’nun gazabına uğrayan ve ömürleri kısalan kullarına merhamet göstermesi için edilen dua. Yakarışlarının konusu, emeklerinin boşa gitmeyip günlerinin neşeyle dolması için Tanrı’nın onlara gerçek bilgeliği öğretmesi (bkz. Mez.90:12 ve ilgili not) ve onları kutsamasıdır. Bu mezmurun yazılmasında etkili olan konu, İsrailliler’in vaat edilmiş ülkeye girmeden önce çölde geçirdikleri kırk yıldır (Say.14:26-35). Mezmurun Mez.39 ile pek çok ortak noktası bulunur (ayrıca bkz. Mez.103).
90:3-6 İnsanlar Tanrı’nın ölüm getiren laneti altında yaşamaktadır: “topraktan... toprağa” (Yar.3:19).
90:4 gece nöbeti Bkz. Mat.14:25’e ait not. Üç, dört saatlik kısa bir süre.
90:5-6 İnsanın yaşam süresi, daha akşam olmadan sıcak Kenan güneşi altında solan yeni bitmiş bir otla karşılaştırılır. İnsan ömrünün kısalığı, Kutsal Kitap yazarlarının sıkça işlediği bir konudur (bkz. Mez.37:2,Mez.37:20; Mez.39:5,Mez.39:11; Mez.62:9; Mez.78:39; Mez.89:47; Mez.102:3,Mez.102:11; Mez.103:15-16; Mez.109:23; Mez.144:4; Eyü.14:1-2; Va.6:12; Yşa.40:6-8; Yak.1:9-11; 1Pe.1:24-25).

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş